Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ."
-
Από μυλωνας, δεσπότης
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Ενδεικτική της εκτιμήσεως ήν, ως επί το πολύ, οι ανώτατοι αξιωματούχοι του κλήρου, δια την αντάξιαν διαγωγήν, απόλαμβάνουν παρά τω λαώ. -
Απόξω κούκλα κι' από μέσα πανούκλα
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Απόχτησε ο κασίδης μαλλιά και δεν ξέρει τι να κάνη
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Αργομοίρα, καλομοίρα
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Ας γίνω νύφη ακόμα μια φορά και ξέρω πως καμαρώνω
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Αφήσαμε το γάμο, να πάμε για παλούρια
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Γάτα που κοιμάται ποντικούς δεν πιάνει
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Γι' αυτό έκαψα την γούνα μου, να μη με τρων οι ψύλλοι
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Γιατί πάς αργά; Για να φτάσω γρήγορα
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Γλυκάθηκε η γριά στα σύκα θα φάη και τα συκόφυλλα
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Γουρούνι, άντρα γάϊδαρο και τι να πρωτοκλάψω
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Εννοείται το ρήμα έχασα. Συνήθως λέγεται η παροιμία επί ανικάνων να εκλέξουν κατ' αξίαν μεταξύ πολλών σημαντικών και σημάντων πραγμάτων -
Γυναίκα, ντουφέκι, άλογο ποτέ σου μη δανείσης
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Δεν είμαι φαγάς, είμαι παραπονιάρης
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Ερμηνεία: Λέγει την παροιμία ταύτην ο παραπονούμενος ουχί τόσον λόγω στερήσεως υπ' άλλου αγαθού τινος, αλλά δι' αυτήν ταύτην την κατ΄αυτου προσγενομένην αδικίαν ή έλλειψιν εκτιμήσεως -
Διάλεξα, διάλεξα στην κοπριά κατάντησα
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Δός κι' εμένα δός και του παιδιού μου κι' άντρας μου στην πόρτα στέκει
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Δούλεψε στα νιάτα σου νάχης στα γηρατειά σου
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Έβηξ' (έκλασ') η νύφη, σκόλασ΄ ο γάμος
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Ερμηνεία: Επί ματαιώσεως επιχειρήσεως τινος επιτελουμένης υπό πολλών λόγω δυσφορίας ή αποχής και αποχωρήσεως του κυριώτατου προσώπου -
Έσμιξ' ο ανάλατος με την αναλατίνα και τα παιδιά που κάνανε ανάλατα κι' εκείνα
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Είδ' ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλιασε η καρδιά του
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Λέγεται συνήθως επί εκδηλούντος χαράν διά την μετά μακρόν χρόνον συνάντησίν τινος μετά οικείου ή γνωρίμου. -
Είδα και πολλοί σπανοί άλλ' είχαν τρίχα δω και κει
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Κυρίως προς ανεκφράστου αναισχυντίας