Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος"
-
Ξένο σκύλλον κι αν ταΐζης τα ψωμιά σου χάννεις
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Ξένοι πόνοι ξένα γέλοια
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Ξέσκαλλε ξέσκαλλεη όρνιθα έβγαλε τα μμάτια της
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΕρμηνεία: Μη κίνει και μη τάρασσε υπέρ το δέον το καλώς κείμενα -
Ξεύρω το πως θα 'παντρευθώ μα 'πόψε πως θα πορευθώ;
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Ο βρουκόλακας το σόγ' τ' κ'νηγάει
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Ο Θεός άλλους έπλασε κι άλλους έκλασε
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Ο Θεός άλλους έπλασε κι άλλους έκλασε
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Ο Θεός αγαπά τον κλέφτη, αλλά 'γαπά και τον νοικοκύρη
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Ο Θεός κατά το κρύο δίνει και το πάπλωμα
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Ο Θεός σκάλες ανεβάζει και σκάλες κατεβάζει
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΑνάλογος προς τας πράξεις μας είναι και του Θεού η εύνοια -
Ο κακός λόγος του νοικοκυρού πομένει
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΕρμηνεία: Η ύβρις αντανακλά και μένει εις τον εκστομίζοντα αυτήν -
Ο λόγος σου και στου Θεού τ' αυτί
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Ο λόγος σου μ' εχόρτασε, και το φαΐ σου φα το
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Ο λωλλός είδε τον μεθυσμένο κ΄ εφοβήθη
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Ο Νάχας κι' ο Νάβρας ήταν αδέρφια
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΛέγεται περί αισιοδοξούντων δια μέλλουσαν τύχην ή δικαιολογούντων τα αποτυχίας των δια των φράσεων κ' εάν είχον, εάν εύρισκον -
Ο χολιασμένος εγέλασε, μα ο πονεμένος δεν εγέλασε
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος