Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Του γ'ρύν' απ' τ' αυτί δίγ κάν' στα μάτια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ότι εκείνοι που νομίζουν ότι βλάπτονες ολίγον ζημιούν πολύ -
Του γουμάρ' μ' τόχου σι καλή μιριά διμένου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προς τους προνοούντας και εξασφαλίζοντας τα εαυτών απέναντι ενδεχομένων κινδύνων -
Του γουμάρ' τι του καλούν στου γάμου, ή για ξύλα ή για λιθάρια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ομοία τη “τα ω' μένα μαζουμένα”. -
Του γύφτου τουν έβαναν στου παλάτ΄ κι αυτός γύρευι τα κάρνα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δια τον μη δυνάμενον να εκτιμήση τα καλύτερα -
Του δέντρου όσ' αξαίν' συ ήσκιους τ' πλαταίν'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προς τους αναλόγως της προαγωγής των δεικνύοντας και τελούντας πράξεις των -
Του διξί μι του διξί δε θα κάτσου του πουλύ
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Του δόσ' μου τ' χιριού, σώσ' μου τ'ς ψ'χής
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ότι τα χρήματα πολλάκις διασώζουν τους διακινδυνεύοντας -
Του ζουρλό κι του χουριάτ' ξέν' που τουν γκράζ'ν
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δια τον αναμειγνυόμενον εις ξένας υποθέσεις -
Του ζουρλού κι του χουριάτ' ξένις έγνοαις τουν γκράζ'ν
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προς τους ζημιουμένους διότι υπέρ των ξένων πραγμάτων μεριμνώντες παραμελούν τα ίδια -
Του κάτου του κιφάλ' τρώει τ' απάνου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Περί τα αφροδίσια ακολασίαι επιφέρουν συμφοράς ή ζημίας φοβεράς -
Του λέου τ'ς πιθιράς για να τ' ακούσ' η νύφη
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όταν το προς τινα λεγόμενον εμμέσως και κυρίως απευθύνεται εις άλλον -
Του Μάρτη ξύλα φύλαγι μήγ κάψ' ς τα σταλίκια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί των ξοδευόντων τα εφόδια των ως περιττά επί του παρόντος και μη πτοουμένων έκτακτα ατυχήματα εις ανάγκας -
Του μήλου 'πουκάτου στ' μ'bλιά θα πέσ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ομοίως κατά την διαγωγήν με τους γονείς