Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Τιτράδ' κι Παρασκιβή τα νύχια σου μηνγ κόφτ'ς κινγ Κυριακή μη λούζισι αν θέλ'ς να προυκόψ'ς
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Το 'πιασι σκ'νί λουρί
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί των ταυτά λεγόντων και αναμασώντων -
Το θα μ' κάν' θα μ' κόφ' του νιρό απ' τα πράσσα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Απάντησις απειλής θα μου κάμη δηλαδή ασήμαντον ζημίαν -
Το χ' μαγαρ'σμένου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Τό' δουκις τ' διαόλ' κι του πήρι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Το εξετέλεσαι κάκιστα η εν συζητήσει έδωκας εις το ζήτημα τροπήν ατυχεστάτην -
Τόδουκαν τα παπουτσια στου χέρ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Ότι εκβάλοντες τινα της θέσεως του τω παρεσκεύασαν άφευκτον την φυγήν -
Τον ηύρι απάνου στουν άγγιλό τ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Εις ευνοϊκήν διάθεσιν, ίνα εκτελέση κάποιαν παράκλησιν -
Τον νιρό δε στέκιτι 'ς τουν ίδιου πουσό
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Τοσούτον χρόνον μεθ' υμών και ουκ εγνωσκάς με Φίλιππε;
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Του αίμα νιρό δε γίνιτι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Σημαίνει ότι η αγάπη των συγγενών και αν ψυχραίνεται ενίοτε δια τινα περιστατικά και τινας αιτίας δεν χάνεται καθόλου.