Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 6901-6920 από 142579
Ο τσοπάνος πέρναε τα κατσίκια στο βουνό. Ο Κάϊν με τον Άβελ δεν ήξερε πως να σκοτώση τον αδέλφο του. Εκεί που πέρναε ένα κατσίκι ψηλά πέφτει μια πέτρα κ' εκτύπησε ένα άλλο στο κεφάλι και το σκότωσε. Λέει, α, έτσι σκοτώνονται. Κ' εγώ θα σκοτώσω τον αδερφό μου με την πέτρα. Ύστερα πήγε αυτός εκεί που κοιμότανε ο αδερφός του και τον εσκότωσε με την πέτρα.
Ήμελλος, Στέφανος Δ.
(
1961
)
Στο μοναστήρι της Τσούκας “Είναι τα βουνά φτιασμένα από το θεο” δηλ. Ήθελε να πή οτι νά 'ναι πολύ απότομα.
Ιωαννίδου, Μ.
(
1937
)
Ουρανός – Άστρα – Γή
Ιδού η φρόνουσιν ή μάλλον κ' μυθόλογούσιν εν Ηπείρω (Πλησιβίτση) περί του Γαλαξίου : Ο νουνός μια φορά μάλωσε με τον αναδεχτό του. Και ο αναδεχτός, δια να κάμη κακό στο νουνό του, πηγαίνει και τον κλέφτει ένα βράδυ όλο το άχερο, που είχε στο αλώνι του. Αλλά ο Θεός που τον έστερξε αυτό και το άχερο φεύγει από τα σακκιά και σηκώνεται στον ουρανό για να γλέπη ο αναδεχτός και εντρέπεται και να καίηται...
Βενέτος, Νικόλαος Σ.
Οι Κρητικόι και το φεγγάρι
Στα Σφακιά της Κρήτης πιστεύουν οτι το φεγγέρι τις οχτώ πρώτες ημέρες του δεκαημέρου που πρωτοβγαίνει, διαμένει σε κάθε ένα απ' τους οχτώ “καιρούς”,δηλ. Τους ανέμους. Την εννάτη πηγαίνει στα ουράνια και τη δεκάτη κατεβαίνει στα καταχθόνια. Όταν βρίσκεται στα καταχθόνια, το φεγγάρι είνε τυφλό και δεν βλέπει.
Άγνωστος συλλογέας
(
1930
)
Η 6η Αυγούστου
Κατά την έκτην (6) Αυγούστου εκ΄στου έτους, κατά την σωσία εόρταζεται η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος πιστεύεται, οτι κατά το μεσονύκτιον, οτι επίκρατεί ησυχία διανοίγονται οι ουρανοί από Ανατολή προς Δυσμάς. Δια του σχηματιζόμενον δε εί'τω ματαξύ χάσματος παραδίδεται οτι διακρίνονται φλόγες και λαμπροτάτου φώς, το οποίου φαντάζονται οτι άνωθα του ουράνιου θόλου υπάρχει. Το φαινόμενον γίνεται αντιληπτόν...
Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Ο Αδάμ είχε και κορίτσα είχε και παιδιά. Ο Κάϊν άμα σκότωσε τον αδερφό του πήγε εκοιμήθηκε σε μια πέτρα 'πάνω. Είδε στο όνειρο του : πήγαινε εκεί να βρής να παντρευτής. Επήγε κ' αυτός επαντρεύτηκε εκεί. Τότε πολυνε ο κόσμος.
Ήμελλος, Στέφανος Δ.
(
1961
)
Ηλιοκατέβατη, ουρανοκατέβατη = κατεβασμένη από τον ήλιον.
Ρέκας, Β. Δ.
Δειπνάει το φεγγάρι = αργεί να φανή το φεγγάρι. Δράκοντας, (ο) = θηρίον
Λάσκαρης, Ν.
Όταν βασιλεύη ο ήλιος πάει πεινασμένος και η μάννα του για να μη τη φαή κρύβεται. Τού έχη να φάη ένα καρδάρι γαλά και ένα φούρνο ψωμί. Τα τρώει πρωτά αυτά και μετά βγαίνει η μάνα του.
Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
(
1968
)
Μέσα στο φεγγάρι είναι 2 αδέρφια σκοτωμένα, σκότωσαν το ένα κι' απόμεινεν μονάχο το ένα. Τώρα φώναζει και θα στάζη 3 κόμποι αίμα από τη μύτη του θα παίζη Ντόν, Ντόνη, Ντόνη. Φωνάζει τον αδερφό του, τον Αντώνη. Και τ' ακούει (αυτή η γυναίκα) αποσπερίς στις γκορτσές! “Να τ' κούς και να κλαίς είναι” μούλεγε. Και το σχετικό τραγούδι : Μες στο φεγγάρι το λαμπρό δυό δέρφια ν' σκοτωμένα. “Έτσι θα σκοτωθώ...
Ιωαννίδου, Μ.
(
1937
)
Οι χωρικοί της Κρήτης πιστεύουν οτι τον σεισμό τον κάνει η “οργή του Θεού” Άλλοι πάλιν λένε πως είνε βαθειά στη γή Αραπάδες, που πυρώνουν σίδερα κι' όταν τα πυρώσουν καλά και τα χτυπούν με τα σφυριά τους, κάνουν τη γή να τρέμη.
Άγνωστος συλλογέας
(
1930
)
Ο ουρανός και η γή
Ο ουρανός και η γή ήτο μια φορά κολλητοί και τόσο χαμηλά που τον έφταναν οι όρνιθες και τον ετσιμπούσαν. Ύστερα είπεν ο ουρανός στη θάλασσα : “Δός μου ύψος, να σου δώσω βάθος” κι' έτσι ψήλωνε ο ουρανός κι εβάθαινε η θάλασσα, και γι' αυτό λέουν όσο ψηλά είναι ο ουρανός τόσο βαθειά είναι κ' η θάλασσα.
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ.
(
1934
)
Περι ουρανού κ' της θαλάσσης
Εις την αρχήν της κτίσεως του κόσμου ο ουρανός ήτο πολύ χαμηλός και δια τούτο τον έφθανον αι όρνιθες και τον ετσιμπούσαν δια του ράμφους των. Ανέφερε τούτο ο αδρανός εις την θάλασσαν ήτις τω είπε οτι είναι ικανή και πρόθυμος να τω παράσχη ύψος αν και ούτος είναι ικανός να τη δώση το αναγκαίον δια τα τέκνα της (τους ιχθύς) βάθος. Όθεν ο μεν ουρανός έδωκε τη θαλάσση βάθος αυτή δε αυτώ ύψος και ούτος...
Μανασσείδης, Συμεών Α.
(
1876
)
Την ώρα που άνοιγει ο ουρανός αν προλάβη κανείς και ζήτηση και ο Θεός του το δίδει. Ένας κοίταξε από το παράθυρο και όταν είδε τον ουράνο να ανοίγη είχε σκοπόν να ζητήση μια τσούτρα (δοχείον ξύλινον χωρητικοτητος 15 αι.) λίρες. Αντί όμως να πή μια τσούτρα λίρες είπε “μια τσούτρα κεφάλι”. Αμέσως το κεφάλι του εμεγάλωσε και δεν μπορούσε να βγάλη το κεφάλι του από το παράθυρο. Αναγκάσθηκαν τότε να κόψουν...
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1961
)
Όταν ο ήλιος δύη, τον περιμένει η εδελφή του με πολλά φαγητά μαγειρεμένα και με 40 φούρνους ψωμιά. Μόλις έλθη ο ήλιος στο σπίτι του, ευρίσκει το τραπέζι στρωμένον και τρώει, η αδελφή του είναι κρυμμένη πίσω από την πόρτα. Θα βγή να τον καλοσωρίση μόνον, όταν θα χορτάση διότι υπάρχει ο κίνδυνος από την πείνα του να την καταβροχθίση.
Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
(
1964
)
Ο Γιάννης ο ζευκάς
Τες νύχτες του καλοκαιριού πάνω στον ουράνο, κοντά στο Νιορτάνη Ποταμό έχει τρία άστρα. Το ένα φαίνεται πιο λαμπερά που τ' άλλα δκυό, και λέσιν πως είναι “ο Γιάννης ο ζευκάς με τα βώδκια του”. Κοντά του έχει δκυό κύκλους και λέσιν πως είναι τ' αλώνια του Γιάννη.
Βρόντης, Αναστάσιος
(
1939
)
Αλετροπόδι
Ουραλίι = Ζευγάρι του γεωργού με τα συνεργά του. Φαίνονται στον ουρανό τα βόδια του γεωργού με το αλέτρι. Ο Γεωργός εξέχασε το σκερπάνι του και πάει να το πάρη. Όταν ξεμάκρυνε ο γεωργός, ο λύκος επλησίασε να φάη το ζευγάρι. Ο λύκος είναι το κοκκινωπό άστρο.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1961
)
Της Αναλήψεως, όταν αναλήβεται ο Χριστός όσοι έχουν καλή ψυχή μια λάμψη στον ουρανό, σχίζουν τα ουράνια και όποιος προοφτάση να ζητήση κάτι ή πλούσιος ή καλή ψυχή του γίνεται. Άλλοτε πούταν καλοί οι άνθρωποι βλέπαν τη λάμψη. Καθόντουσαν όλοι νύχτα με λαμπάδες και λιβάνια και περιμέναν. Πολλοί έβλεπαν, τώρα πια που αμάρτηνε ο κόσμος δεν βλέπουν.
Ιωαννίδου, Μ.
(
1928
)
Για τους σεισμούς
Οι σεισμοί του '53 δεν ήτανε σεισμοί, αλλά μπόμπες. Εγώ θυμώμαι σεισμούς. Είχαμε μια θεόχτιστη σπηλιά, πού πότε δεν έπεσε. Γιατί τώρα έπεσε; Μας εβάλανε λοιπόν δυναμίτες από τα 4 αγκωνάρια. Μας εφουντάρανε.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1956
)
Το άχερο του κουμπάρου
Λένε οτι ένας ξέκιν'σι να πάη στον κουμπάρο του κ' είχε στον ώμο ένα σακκί άχερο. Το σάκκι ήταν τρύπιο κ' εχύνονταν το άχερο. Έτσι έγινε το άχερο κουμπάρου (= γαλαξία).
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1959
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση