Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 4681-4700 από 142579

Του Παπαζαραφέτα ο αδελφός ο Στυλιανός ερχότανε από την Τρομπολιτσά. Από κείθε από το Δραγούνι, κει που το λένε στης Παπαδιάς τη βρύση, έκατσε και ήπιε νερό την νύχτα. Παρρησιαστήκανε οι Νεράϊδες και του λένε «Πως σε λένε; - Με λένε Στυλιανό». Σηκώθηκε κείνος και έφυε, αλλά κείνες τον πάαιναν από κοντά και του λέγανε: Τραύα Στυλιανέ! Η μία τον άρπαχνε και η άλλη τον τραύαε από την άλλα μεριά. Και...

Μαντζουράνης, Εμμ. (1914)
Το πηγάδι της Κοπέλλενης

Στην Απολακκιά έχει ένα πη(γ)ά(δ)ι που το λεν της Κοπέλλενης. Στο πη(γ)ά(δ)ι αυτό επήε να γεμίση μια κοπέλλα την νύχτα κι οι Ανεράδες ως την είδαν της έβαλαν μια τσιππία (σκέπη) στο κεφάλι και την έκαμαν κι αυτήν Ανεράδα. Εγύριζεν κι αυτή πια μαζύ με τες άλλες Ανεράδες κι εξέχασε το σπίτι της και τους γονειούς της. Όλο το χωριό βγήκε να την γυρέβγκη αλλά δεν μπορούσαν να την βρουν όπου κι αν την εζήτησαν....

Άγνωστος συλλογέας
Της Καματερής ο Σπήλιος

Κοντά στο πετροκοπιό της Μυλώνας, στην Κάππαρη είναι ένας μεγάλος σπήλιος, που τον λέουν της Καματερής. Μέσα στο σπήλιον αυτόν κατοικούσαν πολλές Ανεράδες. Μια απ’ αυτές εκειά τα μεσάνυχτα επή(γ)ε στο χωριό κι εφώναξε την μαμμή για να ξεγεννήση την κόρην της που κοιλιοπονούσε. Η μαμμή, που την πήρε για γυναίκα του χωριού κλούθηξε την Ανεράδα και επή(γ)εν μαζί της. Στον δρόμο κατάλαβεν η μαμμή πως...

Βρόντης, Αναστάσιος (1930)
Νεράϊδα= η νύμφη των πηγών και των δασών ως παρά τοις αρχαίοις αι Δρυάδες, Ναϊάδες, Αμαδρυάδες και Νηρηίδες ή δεισιδαιμονία εκ των αρχαίων.

Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ. (1922)
Νεραδότοποι

Πολλά, μέρη της Ρόδου θεωρούνται Νεραδότοποι: Στον Κιννίτερη ποταμό της Σαλάκου η Ανεράδα πλύνει το παιδί της και γι’ αυτό οι Σαλακενοί φοβούνται να περάσουν από κει και μέρα μεσημέρι ακόμα. Ως τόπος συγκεντρώσεως των Ανεράδων θεωρείται ο Σακός (σηκός) στην Έμπωνα και γι’ αυτό σαν θέλουν να καταραστούν σε κανέναν οι Μπονιάτες λεν «Που να πας στον Σακό και στην Είσβαση.»

Βρόντης, Αναστάσιος (1930)
Τρέχ’. Όταν «ταΐζεται» η βρύση την πρώτη του έτους λίαν πρωΐ με διάφορα σπόριμα, εύχονται εν Αρτοτίνη: όπου τρέχ’ το νερό, να τρέχ’ του βιό.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)
Οι (α) νεράϊδες

«Οι ανεράϊδες παίρναν τον άντρα μου στις μία δύο τα μεσάνυχτα, τον κάνανε πίπου (=ολόγδυτο) και τον χορεύανε ως τις τέσσερις που λαλούσε ο μαύρος πετεινός. Τότενες βλέπανε τις νεράϊδες γιατί ήταν αγαθός οι άνθρωποι. Τώρα πονηρευτήκαμε.»

Ιωαννίδου, Μ. (1928)
Οι Καλίτσες και ο Δαματρενός

Ένας Δαματρενός μια νύχτα βρήκε στο δρόμο ένα μωρό παιδί που έκλαιε το λυπήθηκε και το πήρε στην αγκαλιά του για να το πάρη στο σπίτι του. Όσο προχωρούσε είδε πως το μωρόν ετέντωνε τα πόδια του κι έφταξαν στην γη. Ο άνθρωπος εφοβήθηκεν κι άφησε το παιδί μέσα στον δρόμο. Άρχισε πάλι το παιδί τα κλάματα και τότες έτρεξαν ένα κοπάδι Καλίτσες (Ανεράδες) κι έπιασαν τον άνθρωπο στον χορό φωνάζοντάς του...

Άγνωστος συλλογέας
Αγεραγίδες= Νεράϊδες (αγερικό)

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Της Καματερής ο Σπήλιος

Κοντά στο πετροκοκκιό της Μυλώνας, στην Κάππαρη είναι ένας μεγάλος σπήλιος, που τον λέουν της Καματερής. Μέσα στο σπήλιον αυτόν κατοικούσαν πολλές Ανεράδες. Μια απ’ αυτές εκειά τα μεσάνυχτα επή(γ)ε στο χωριό κι εφώναξε την μαμμή για να ξεγεννήση την κόρην της που κοιλιοπονούσε. Η μαμμή, που την πήρει για γυναίκα του χωριού κλούθηξε την Ανεράδα και επή(γ)εν μαζί της. Στον δρόμο κατάλαβεν η μαμμή πως...

Άγνωστος συλλογέας
Κρουσματιάρ’κου: «Μηγ κάθισι αυτού στου ρέμα (κοίτη ρυακίου), είν κρουσματιάρ’κου κι θα πάθ΄ς.» - θα σου συμβή κρούσμα, θα πάθης συμφοράν, κακόν, υπό δαιμόνων ή νεράϊδων, οίτινες διερχόμενοι αοράτως δια των προσφιλών των ρυακίων θα σου προξενήσουν κακόν. (πιθανώς να πιασθή το πόδι σου, ο σβέρκος σου). (Της δεισιδαιμονίας αυτής ο φυσικός λόγος είναι τα αντιθέτως σχηματιζόμενα ρεύματα του αέρος εις...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)
Οι Καλίτσες και ο Δαματρενός

Ένας Δαματρενός μια νύχτα βρήκε στο δρόμο ένα μωρό παιδί που έκλαιε το λυπήθηκε και το πήρε στην αγκαλιά του για να το πάρη στο σπίτι του. Όσο προχωρούσε είδε πως το μωρόν ετέντωνε τα πόδια του κι έφταξαν στην γη. Ο άνθρωπος εφοβήθηκεν κι άφησε το παιδί μέσα στον δρόμο. Άρχισε πάλι το παιδί τα κλάματα και τότες έτρεξαν ένα κοπάδι Καλίτσες (Ανεράδες) κι έπιασαν τον άνθρωπο στον χορό φωνάζοντάς του...

Βρόντης, Αναστάσιος (1930)
Ο Παρατρέχας. Περιφέρεια στο δρόμο που πάμε στη χώρα. Εκεί λένε πως έχει νεράϊδες, γι’ αυτό συνηθάμε να λέμε: «Μωρή καλή gιουρά (νεράϊδα) του Παρατρέχα, ήσυχα. – Καλή gιουρά Παρατρεχιανή. Ω καλοκιουραδάκι Παρατρεχιανό.»

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1926)
Το πηγάδι της Κοπέλλενης

Στην Απολακκιά έχει ένα πη(γ)ά(δ)ι που το λεν της Κοπέλλενης. Στο πη(γ)ά(δ)ι αυτό επήε να γεμίση μια κοπέλλα την νύχτα κι οι Ανεράδες ως την είδαν της έβαλαν μια τσιππία (σκέπη) στο κεφάλι και την έκαμαν κι αυτήν Ανεράδα. Εγύριζεν κι αυτή πια μαζύ με τες άλλες Ανεράδες κι εξέχασε το σπίτι της και τους γονειούς της. Όλο το χωριό βγήκε να την γυρέβγκη αλλά δεν μπορούσαν να την βρουν όπου κι αν την εζήτησαν....

Βρόντης, Αναστάσιος (1930)
Νεραδότοποι

Πολλά, μέρη της Ρόδου θεωρούνται Νεραδότοποι: Στον Κιννίτερη ποταμό της Σαλάκου η Ανεράδα πλύνει το παιδί της και γι’ αυτό οι Σαλακενοί φοβούνται να περάσουν και μέρα μεσημέρη ακόμα. Ως τόπος συγκεντρώσεως των Ανεράδων θεωρείται ο Σακός (σηκός) στην Έμπωνα και γι’ αυτό σαν θέλουν να καταραστούν σε κανέναν οι Μπονιάτες λεν «Που να πας στον Σακό και στην Είσβαση.»

Άγνωστος συλλογέας
Εγώ έχασα ένα παιδί από τις Ανεράϊδες. Μου το είπε κιόλας: «Αχ, μαννά, ούλες ήταν έμορφες, μα έκε εκείνη η μπροστινή με τα κόκκινα μ’ έκαψε!» Έξη ήτονε και χορεύανε όξου από το σπίτι, στο πλατωματάκι κι έμπαινε η μπροστινή μέσα και ποιος ξέρει τι τον έκανε και λιγωνότανε το παιδί, τόκαιγε η κάψα. Εγώ δεν έδινα πίστη στα λόγια του, αχέ τόλεγα και της θειάς μου που ήξερε απ’ αυτά θα το γλυτώναμε, θα...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Ακόμη επικρατεί η περί Καλομοίρων (Νεράϊδων) ιδέα, καθόσα τελευταίως ακόμη Λουκάκης τις το επώνυμον εκοιμήθη εις καλύβων τινά ευτή εξοχή και βεβαιοί ότι επήγαν τα κοπελούδια των Καλομοίρων και την εκατούρησαν.

Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)
Βλ. Στοιχειά

Λάσκαρης, Ν. (1925)
1 Εν λάστα μυθολογήται ότι Αστέρω καλείται ΄ς μία από τις Νεράϊδες. (σελ. 117). Αυτόθι ότι Αθηνιά (Ανθή) είναι και μία από τις Νεράϊδες.

Βέης, Νίκος (1922)
«Κει που τις βλέπεις ωραίες και χορεύουνε γίνουνται κλώσσσα με τα πουλιά, κουνέλι κ.α. Βγαίνουν σε σταυροδρόμι. Όποιος τις δη πρέπει να μη μιλήσει, να λέει την προσευχή του και νάχη τίμιο ξύλο, απάνω του. Έξη μήνες έμεινε ένας πατριώτης στο κρεββάτι. Καλά πούταν ένας άλλος δρόμος και πήγε μαζί αν πήγαινε από κει πούταν αυτές «έ αλλοίμονό του.»

Ιωαννίδου, Μ. (1927)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Νεράϊδα= η νύμφη των πηγών και των δασών ως παρά τοις αρχαίοις αι Δρυάδες, Ναϊάδες, Αμαδρυάδες και Νηρηίδες ή δεισιδαιμονία εκ των αρχαίων. ﻿

Τρέχ’. Όταν «ταΐζεται» η βρύση την πρώτη του έτους λίαν πρωΐ με διάφορα σπόριμα, εύχονται εν Αρτοτίνη: όπου τρέχ’ το νερό, να τρέχ’ του βιό. ﻿

Αγεραγίδες= Νεράϊδες (αγερικό) ﻿

Βλ. Στοιχειά ﻿

1 Εν λάστα μυθολογήται ότι Αστέρω καλείται ΄ς μία από τις Νεράϊδες. (σελ. 117). Αυτόθι ότι Αθηνιά (Ανθή) είναι και μία από τις Νεράϊδες. ﻿

Νεράϊδα= η νύμφη των πηγών και των δασών ως παρά τοις αρχαίοις αι Δρυάδες, Ναϊάδες, Αμαδρυάδες και Νηρηίδες ή δεισιδαιμονία εκ των αρχαίων.

Τρέχ’. Όταν «ταΐζεται» η βρύση την πρώτη του έτους λίαν πρωΐ με διάφορα σπόριμα, εύχονται εν Αρτοτίνη: όπου τρέχ’ το νερό, να τρέχ’ του βιό.

Αγεραγίδες= Νεράϊδες (αγερικό)

Βλ. Στοιχειά

1 Εν λάστα μυθολογήται ότι Αστέρω καλείται ΄ς μία από τις Νεράϊδες. (σελ. 117). Αυτόθι ότι Αθηνιά (Ανθή) είναι και μία από τις Νεράϊδες.