Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 4541-4560 από 142579
Αερικό= ό,τι και εις Δούνιτσα. Χαιρ. 419, Λ.Α. 1096 σελ. 316 (ιδ. Δελτ.)
Κακριδής, Ιωάννης Θ.
(
1924
)
Μια γριά, σαν Νεράϊδα, άρμεγε μια ελαφίνα. Χύθηκε το γάλα και η Νεράϊδα εκαταράστηκε την ελαφίνα «Να μη γλυτώση από τον Παρασκευά τον κυνηγό.» Για κακή τύχη ευρέθηκε ο κυνηγός, ευρήκε την ελαφίνα και την σκότωσε. Η Νεράϊδα κατόπιν καταράστηκε και τον κυνηγό που σκότωσε την ελαφίνα «Να τυφλωθή» και πράγματι ετυφλώθηκε.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1961
)
Η κεραμαμή
Μια φορά κι έναν καιρό μια μαμή επήρε τα κωλόπανα νους κοπελιού να πα τα πλύνη στον ποταμό. Εκειά που ΄πλυνε επήδανε ένας αγαστρωμένος αφορδακός απάνω στην πλύστρα τζης και δεν τον ήφηνε να πλύνη. Να τόνε πετάξη πέρα, κι αυτός να ξανάρθη. Στο ύστερο του λέει: «Πήνε, κακομοίρη, πέρα και την άλλη μέρα που δα κοιλιοπονάς, δα ρθη να σε ξεγεννήσω και σένα.» Μιας και τα ΄πε κειανά τα λόγια, ο αφορδακός...
Λιουδάκη, Μαρία
(
1937
)
Προ παλιού καιρού ύπαρχαν Νεράϊδες. Τότε φανερώνονται στους ανθρώπους, αλλά τώρα συγκατοίκεψαν με τς ανθρώπους όλα τα Δαιμόνια.
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1928
)
Είδουλο (είδωλον)= Μορφή φανταστική, άγαλμα π.χ. «α, βρε είδουλο, επί πονηρών και παρά την μικράν των ηλικίαν νοημόνων παιδίων. 2) Νηρηΐς= Εν τη φράσει «α βρε είδουλο του ποταμού, όπως σώζεται αορίστως και ασυναισθήτως η αρχ. Παράδοσις περί ποταμίων θεών (νηρηΐδων).
Τριανταφύλλου, Γ.
(
1931
)
Το μεσημέρι έχει μια κακή ώρα που πρέπει να τη φυλάη κανείς και να μην αφήνη τα παιδιά μονάχα τους. Ποια ώρα είναι δαύτη δεν την ξέρουμε, γι’ αυτούνο πρέπει να το φυλάμε ούλο το μεσημέρι. Κάποια φορά μια γυναίκα είχε αφημένο το παιδάκι της στ’ αλώνι μοναχό εκείνη την ώρα του μεσημεριού και περάσαν τα νεραϊδικά και το συνοπήρανε από τη μέση και κάτω και αφήκανε μόνο τα κόκκαλα.
Ταρσούλη, Γεωργία
(
1938
)
Νεράϊδα=νηρηΐς
Πολλαί και διάφοραι είναι αι περί των Νηρηΐδων προλήψεις των νυν Κρητών. Πιστεύοντας η έχουσας πόδας ομοίους του ίσσου με πέταλα, αλλ’ ιδίως θεωρούνται η καθ΄υπερβολήν αγαπώσαι τον χορόν και πολλάκις θεώνται συγχορεύουσαι και το θυμούσαι εν καιρώ νυκτός, πολλοί δε εκ των θνητών προσηληθέντες έλαβον μέρος εις τας παννυχίους αυτών συνεστιάσεις. Οι καλοί αοιδοί και μουσικοί (λυράριδες) πιστεύεται ότι...
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν.
(
1888
)
Κι όταν γυρίζη ο ανεμοστρίφουλας, λέμε πάλι περνάνε νεράϊδες και πρέπει να μεριάση άνθρωπος. Μια φορά σήκωσε εμάς το φτύαρι μας που λιχνάγαμε τη σταφίδα.Άλλη μια βολά πάλι μιανής βλάχισσας της επήρε το χιουρντί της και της το πήγε από δω, ίσα πέρα το Μοναστήρι. [χιουρντί Γιουρντί= επενδυτής, εκ μαλλίνου υφάσματος του εργαλειού. Τον φορούν οι γυναίκες τον χειμώνα.
Ταρσούλη, Γεωργία
(
1938
)
Καλιστσεράδες= Νηρηΐδες
Βογιατζίδης, Ι. Κ.
(
1923
)
Νεράϊδα
«Οι Νεράϊδες αλλάζουνε τα παιδιά». Αρπάζουν δηλ. αυτά και εντικαθιστώσι δι’ άλλων δαιμονιακής φύσεως όντων – Μάνη. Αλλαξίμι δε το παιδί που αλλάξανε οι Νεράϊδες, το καχεκτικόν. Λάμιες «λάμιες έχεις μέσα σου, λέγουν προς τον τρύγον πολύ εν Μάνη.
Κουκουλές, Αναστάσιος
Νεραϊδοβούνι
Είναι ενταύθα οπή μεγάλη επί βράχου, ένθα κατά την παράδοσιν την νύκτα παρατηροδωται νεράϊδες.
Σακελλαριάδης, Χ.
(
1923
)
Αραναΐδα και πληθ. Αραναΐδες καλούνται προσέτι Περίδες (Πιερίδες) Μάγισσας και καθ’ υμάς καλοί (εσραήλ, Άνω Αμισσός κ.τ.λ.) και θεωρούνται ως πνεύματα κακοποιά ενίοτε δε και αβλαβή πιστεύεται δε ότι διαμένουν εντός σπηλαίων, δασών, πηγών και βράχων, ηλιβάτων, ή εντός ευρέως χαραδρών και κοιλομάτων υψηλών δένδρων. Πολλοί πολλά διηγούνται περί αυτών μυθώδη διατείνονται ότι έλαχον αυτάς ότι συλληφθέντης...
Άγνωστος συλλογέας
Με τα σταυρϊά δε μπλοχωρούσε η ανεράΐδα= η νηρηΐς βλέπουσα τους σταυρούς ηδυνατή να προχωρήση.
Βογιατζίδης, Ι. Κ.
(
1923
)
Γ’λλουπατιέμι= Με πατεί η γ’λλού, παθαίνω κακόν. Λέγεται περί τινων παθήσεων, ψυχικών ιδίως, αι οποίαι, ως νομίζεται, προξενούνται από τις νεράϊδες, την γιλλού κ.τ.λ
Ανδριώτου, Ελ.
(
1930
)
Ένας άνθρωπος από τις Πανιάρες αρρώστησε πέρσυ έπεσε με το κεφάλι κάτω. Τον πήγανε στην Καλαμάτα τόνε τηράξανε ούλοι οι γιατροί, του κάνανε κάθε λογής πράματα, τίποτις. Στο τέλος, που ήτονε στα τελευταία του ο άνθρωπος, είπε κάπιος μήπως του έχουνε καμωμένα τίποτε απ’ έξω (=μάγια) του ανθρώπου και να φέρουνε μια μάντισσα από την Ταβέρανα που είναι καλή και τα γιατρεύει αυτά τα πράματα. Η γυναίκα...
Ταρσούλη, Γεωργία
(
1939
)
Νεραΐδα= η σημερινή νηρηΐς. Τη νύκτα, που πιρπατείς, έχουνε συνάτοι τως τραπέζι και σε πειράζουνε (οι νεράϊδες).
Βογιατζίδης, Ι. Κ.
(
1918
)
Φιλλού (η)= πλαγγών, πλθ οι γιλλούδες Μαράτασα κ.α.
Φαρμακίδης, Ξενοφών Π.
Ήτονε ένας Ψαλλίδας από τη Μοθώνη και τον είχαν πάρει οι ανεράϊδες τώρα και δεκαπέντε χρόνια και χάθηκε. Τώρα και λίγα χρόνια, πριν της Αγιά Σωτήρας, ο θειός μου ο Μιχάλης πήγε κι έβανε κουντέλια (τσίτες). Έδενε τ’ άλογό του κι ούλο ελυώταν. Τόδενε τόβρισκε αμόκα. Τρεις φορές γένηκε τούτο. Μετά παρησιάστηκε ο ψαλλίδας που ήτονε χαμένος δέκα έτη. Φοβήθηκε αυτός. Του λέει: Δε με γνωρίζεις; Είμαι ο Ψαλλίδας....
Ταρσούλη, Γεωργία
(
1939
)
Ξωτικά= Νηρηΐδες και όσαις άλλαι θεότητες κατά την θεολατρείαν της αρχ. Ελλήνων πιστεύεται ότι διαμένουσιν εν των αέρι και έξω εις τους αγρούς και τας εξοχάς.
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν.
(
1888
)
Πέρσυ που περνάγανο η Καλαντζολιού και η άλλη η Πανάγαινα το ρέμμα, - η Πανάγαινα είχε και το παιδί στην αγκαλιά – ακούνε ένα κακό, κατί νηχούς, κάτι τραγούδια, σφυρίχτρες, λαγούτα, σαν να ήτονε σαράντα νοματαίοι. Και να μην γλέπουνε τίποτα, ώσπου βγήκανε από το ρέμμα και πάψανε. Πέρσυ πάλε που πάντρεξε ο Σαραντόπ΄λος το παιδί του και πήγε να περάση το ρέμμα ως τη μάντρα εκεί του Λάζαρου τον πήραν...
Ταρσούλη, Γεωργία
(
1939
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση
