Προστέθηκαν πρόσφατα

Ήτο εν χρήσει κα παρά τοις αρχαίοις όστις δ' ομιλών ήδιται κακοίς ανεία τοιούτος έστιν οίσπερ ήδεται, ξυνών. Εκφέρεται δε κια αλλιώς η παροιμία "όμοιος τον όμοιον αγαπά" πρβλ. αρχ. "όμοιος ομοίω αεί πελάζει και τέτιξ τέττιγι ...

Σ το σπίτι μου πασχά τζο πορώ να ιρεχατλανdήσω.

Λουκόπουλος, Δ., Δ. Λουκάτος (1951)

Από το σπίτι μου αλλού δεν μπορώ να ξεκουραστώ.

Σδρόλας κι χαβέλας Χαίμάντας κα συντροφιά.

Νεστορίδης (1928)

Επί κακούργων συντρόφων

Σπίτι μου, σπιτάκι μου κι ας έχη κι ας μην έχη.

Οικονομίδης, Δημ. (1961)

Δείξε μου την συντροφιά σου να σε πω την ανθρωπιά σου.

Μουσαίος (1928)

Πε μου την συντροφιάν σου να σου πω την αθρωπιάν σου.

Κολίδης, Ανδρέας (1951)

Αναλόγως των ανθρώπων που συναναστρέφεσαι, έτσι θα είσαι και εσύ.

"Πε μου ποιά 'ν' η συντροφιά σου να σου πω την αθρωπιά σου"

Λιουδάκι, Μ. (1938)

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, ψωροκαλυβάκι μου

Ιωαννίδης, Κ. (1963)

Δια την αγάπην προς την πατρικήν οικίαν

- Από την συντροφιά που πας σ' ένα δρόμο, μη χωρίζης μόνος. -Η συχνή συντροφιά φέρνει αγιάτρευτη αρρώστια. -Κάλλιο σε μοναξιά, παρά σε κακή συντροφιά. -Τον έχει νύχτα συντροφιά και την αυγή κουβέντα. -Αν ήταν σε συντροφιές καλές, εβάνανε οι άντρες και τσι γυναίκες τους αντάμα. -Ούτε η αγάπη ούτε η αρχοντιά θέλουν συντροφιά.

Άγνωστος (1900)

Γεννήθηκε σε ξύσκεπο σπίτι.

Παυλίδης, Βασιλ. (1958)

Η παροιμία λεγομένη δια τους αδιάντροπους και αθυρόστομους.

Συντροφιά. Αν ήταν καλή η συντροφιά, δύο άνθρωποι θάπαιρναν την ίδια γυναίκα.

Σταμούλη, Ε. (1956)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Εκατό χρονών άνθρωπο βλέπεις, μα κατό χρονών σπίτι πλούσιο όχι. ﻿

Η κακή συντροφιά φέρνει αγιάτρευτην αρρώστιαν ﻿

Πες μου την συντροφκιάν σου να σου πω την αφεντιάν σου. ﻿

Ο λογαριασμός του σπιτιού στο παζάρ' δε βγαίν'. ﻿

Πέες μου ποια 'ναι η συντροφιά σου, να σου πω την ανθρωπιά σου ﻿

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, χρυσοκαλυβάκι μου, ﻿

Πες μου ποιά 'ναι η συντροφιά σου, να σου πω την ανθρωπιά σου ﻿

Πες μου ποιά ν' η συντροφιά σου, να σ' που την αθρωπιά σου. ﻿

Το σπίτι που σε σκέπασε ποτέ μη λες καλύβι. ﻿

Δήξε μου τη συντροφιά σου να σου πω την αθρωπιά σου. ﻿

Σ το σπίτι μου πασχά τζο πορώ να ιρεχατλανdήσω. ﻿

Σδρόλας κι χαβέλας Χαίμάντας κα συντροφιά. ﻿

Σπίτι μου, σπιτάκι μου κι ας έχη κι ας μην έχη. ﻿

Δείξε μου την συντροφιά σου να σε πω την ανθρωπιά σου. ﻿

Πε μου την συντροφιάν σου να σου πω την αθρωπιάν σου. ﻿

"Πε μου ποιά 'ν' η συντροφιά σου να σου πω την αθρωπιά σου" ﻿

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, ψωροκαλυβάκι μου ﻿

Γεννήθηκε σε ξύσκεπο σπίτι. ﻿

Συντροφιά. Αν ήταν καλή η συντροφιά, δύο άνθρωποι θάπαιρναν την ίδια γυναίκα. ﻿

Εκατό χρονών άνθρωπο βλέπεις, μα κατό χρονών σπίτι πλούσιο όχι.

Η κακή συντροφιά φέρνει αγιάτρευτην αρρώστιαν

Πες μου την συντροφκιάν σου να σου πω την αφεντιάν σου.

Ο λογαριασμός του σπιτιού στο παζάρ' δε βγαίν'.

Πέες μου ποια 'ναι η συντροφιά σου, να σου πω την ανθρωπιά σου

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, χρυσοκαλυβάκι μου,

Πες μου ποιά 'ναι η συντροφιά σου, να σου πω την ανθρωπιά σου

Πες μου ποιά ν' η συντροφιά σου, να σ' που την αθρωπιά σου.

Το σπίτι που σε σκέπασε ποτέ μη λες καλύβι.

Δήξε μου τη συντροφιά σου να σου πω την αθρωπιά σου.