Προστέθηκαν πρόσφατα

Αυτός το κλεισε με τα παλιούρια το σπίτι του!

Κακριδής, Ι. (1924)

εάν δυστυχίσαντος, καταστραφέντος, απολεσθέντος τους οικείους.

Όξω της σφαίρας (ή όξω του νόμου)

Άγνωστος (1918)

Επί παραδόξων και τερατωδών

Σπίτι απ' δε στάζει ξικιράμουμα δε θέλει.

Τζάρτζανος, Α. (1918)

Η σφαίρα θέλει αντίσφαιρα

Ιωαννίδης, Κ. (1963)

Η εκδίκησις φέρει την εντεκδίκησιν

Η σφαίρα δεν καρφώνεται

Ποταγός; Κορύλλος, Χ. (1921)

Η γη δεν σταματά περιστρεφομένη

Να χαλάσς σπίτ' εύκουλα, να φκειάσς δύσκουλα.

άγνωστος (1922)

Το μεν κακόν εύκολον, το δε καλόν δύσκολον.

Σφαίρα είναι και γυρίζει.

Ποταγός, Ν. Ν. (1921)

Επί αποτυχιών και επιτυχιών

Να πάω πού, να φύγω από το σπίτι μου!

Καββαδίας, Γ. (1876)

Σπίτι μου σπιτάκι μου και καψοκαλυβάκι μου και πάλι καυβάκι μου

Νεστορίδης, Κ. (1921)

Σφαίρα κατά πραναίς

Νεστορίδης (1921)

Σπίτι μου σπιτάκι μου, παλαιοκανυβάκι μου.

Κανδυλεύρης, Τ. (1923)

Όπως το φέρη η σφαίρα

Τσικόπουλος, Ι. (1924)

Αχ, σπίτι μου, σπιτάκι μου και πορδοκαλυβάκι μου

άγνωστος (1918)

Να πάω στο σπιτάκι μου και να φάω τσουκνίδες ανάλατες. Από παραμύθι Καλαβρυτινό.

Σφαίρα είναι κι ας γυρίζη

Κανδηλώρος, Τ. (1923)

Τύχη

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, κορδοκαλυβάκι μου.

Κανδυλεύρης, Τ. (1907)

Ο ιμάμης τη σφαίρα των εγύρισε

Άγνωστος (1918)

Η σφαίρα έρχιτι γύρα

Οικονόμου, Μ. (1939)

Ο καιρός είναι τροχός δηλ. δύναται να συμβή το ίδιον εις άλλους.

Τόκλεισε με ασπάλαθρα το σπίτι του!

Κακριδή, Ι. (1924)

επί ανθρώπου ου η οικία ηρημώθη των οικείων

Δεν καρφώνεται η σφαίρα!

Κορύλλος, Χ. (1926)

Αι περιστάσεις μεταβάλλονται

Τόκλεισε μ' αχλάδες, το σπίτι του!

Κακριδή, Ι. (1924)

Ό, τι η εν Τρικάλοις: επι ανθρώπους απολέσαντες τους οικείους, ερημωθέντος καταστραφέντος.

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Αυτός το κλεισε με τα παλιούρια το σπίτι του! ﻿

Όξω της σφαίρας (ή όξω του νόμου) ﻿

Σπίτι απ' δε στάζει ξικιράμουμα δε θέλει. ﻿

Η σφαίρα θέλει αντίσφαιρα ﻿

Η σφαίρα δεν καρφώνεται ﻿

Να χαλάσς σπίτ' εύκουλα, να φκειάσς δύσκουλα. ﻿

Σφαίρα είναι και γυρίζει. ﻿

Να πάω πού, να φύγω από το σπίτι μου! ﻿

Σπίτι μου σπιτάκι μου και καψοκαλυβάκι μου και πάλι καυβάκι μου ﻿

Σφαίρα κατά πραναίς ﻿

Σπίτι μου σπιτάκι μου, παλαιοκανυβάκι μου. ﻿

Όπως το φέρη η σφαίρα ﻿

Αχ, σπίτι μου, σπιτάκι μου και πορδοκαλυβάκι μου ﻿

Σφαίρα είναι κι ας γυρίζη ﻿

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, κορδοκαλυβάκι μου. ﻿

Ο ιμάμης τη σφαίρα των εγύρισε ﻿

Η σφαίρα έρχιτι γύρα ﻿

Τόκλεισε με ασπάλαθρα το σπίτι του! ﻿

Δεν καρφώνεται η σφαίρα! ﻿

Τόκλεισε μ' αχλάδες, το σπίτι του! ﻿