Προστέθηκαν πρόσφατα

Χαμπηλό το σχήμα, πονηρό το πνεύμα

Λουκάτος, Δ. Σ. (1952)

Οι χαμηλολβλεπούσηδες είναι συχνά υποκριτές και πονηροί.

Εχ έννοιαν να μην στάξη η ουριά του μέσα.

Κανελλάκης, Κ.Μ. (1922)

Τι σκέσ' έχ' ου γάϊδαρους μι του σιδηρόδρουμου!

Λουκόπουλος, Δ. (1926)

Πρός ακαίρως αναμιγνυόμενον εις συζήτησιν.

Μη στάξ' ο θεός και βρέξη το.

Βίος, Στυλ. (1925)

Η φράση αυτή λέγεται επί υπερβολικής μερίμνης από ούτως μη πάθη κακόν πράγμα τι ή σρόσωπον.

Αφσ' τσου τσ' άλλους να σουρίζουν - να χορεύουν και θες να μαγερέψης

Καββαδίας, Γ. (1876)

Μη στάξη θεός και βρέξη την.

Βίος, Στυλ. (1925)

Ξέρω να σφυρίζω μα δεν έχω γίδια

Παππάς, Δημήτρης (1965)

Λέγεται για όσους έχουν ικανότητες.

Τούν έχ' μη στάξ' κι βρέξ'.

Οικονόμου, Μ. (1939)

Τον προσέχει πολύ

Οπως του σφυρίξης κάνει

Ποταγός, Α. Τ. (1921)

Σουρίζω

Γονίος, Α. (1921)

Πλενάζω τινα δια συριγμόν ερ. του εσύριζαν (ή) θα τον συρίζωσι

Σταθεήτε να μη στάξη στο πηγάδι νερό από την ουρά του γαϊδάρου.

Τσικόπουλος, Ι. (1910)

Του τζομπάνη σφύριζε, του σοφού μίλε

Κανελλάκης, Κ. Ν. (1921)

Πολιτείου αναλόγως της κοινωνικής τάξεως εκάστου.

Στάζε στάζε γίνεται λίμνη.

Μουσαίος (1919)

Έσταξε η νορά του ποτ'κού μες στη β'τίνα.

Πέρδικας, Ν. (1943)

Τα σφύριξε

Τσικόπουλος, Ι. (1924)

Απέθανε

Στάζει στάζει, ίνεται λιμbλή.

Λουκόπουλος-Λουκάτος, Δ.Δ. (1951)

Στάζει, στάζει, γίνεται λίμνη

-Έχεις δόντια; -Έχω -Αϊ σφυριζε!

Νεστορίδης (1928)

Ψηλά-ψηλά το γαΐδαρο μη στάξη η νουρά του μέσα.

Κορύλλος, Χ. (1926)

(από πηγάδι που επνίγη).

Μια φορά ένα ρωτσε τον bαπά -Έμαθις, παπά, και σφυρίεις; -Όχι. -Τ΄ bαπαδιά τ' γαμήσανε. -Φσσσσσσσ! έκαν' ο παπάς.

Λουκάτος, Δ. (1940)

Σιγά-συγά μη στάξ η ουρά της γάτα.

Παππάς, Δ. (1965)

Λέγεται για όσους αδιαφορούν για μια υπόθεση.

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Χαμπηλό το σχήμα, πονηρό το πνεύμα ﻿

Εχ έννοιαν να μην στάξη η ουριά του μέσα. ﻿

Τι σκέσ' έχ' ου γάϊδαρους μι του σιδηρόδρουμου! ﻿

Μη στάξ' ο θεός και βρέξη το. ﻿

Αφσ' τσου τσ' άλλους να σουρίζουν - να χορεύουν και θες να μαγερέψης ﻿

Μη στάξη θεός και βρέξη την. ﻿

Ξέρω να σφυρίζω μα δεν έχω γίδια ﻿

Τούν έχ' μη στάξ' κι βρέξ'. ﻿

Οπως του σφυρίξης κάνει ﻿

Σουρίζω ﻿

Σταθεήτε να μη στάξη στο πηγάδι νερό από την ουρά του γαϊδάρου. ﻿

Του τζομπάνη σφύριζε, του σοφού μίλε ﻿

Στάζε στάζε γίνεται λίμνη. ﻿

Έσταξε η νορά του ποτ'κού μες στη β'τίνα. ﻿

Τα σφύριξε ﻿

Στάζει στάζει, ίνεται λιμbλή. ﻿

-Έχεις δόντια; -Έχω -Αϊ σφυριζε! ﻿

Ψηλά-ψηλά το γαΐδαρο μη στάξη η νουρά του μέσα. ﻿

Μια φορά ένα ρωτσε τον bαπά -Έμαθις, παπά, και σφυρίεις; -Όχι. -Τ΄ bαπαδιά τ' γαμήσανε. -Φσσσσσσσ! έκαν' ο παπάς. ﻿

Σιγά-συγά μη στάξ η ουρά της γάτα. ﻿