Αναζήτηση

Αποτελέσματα 1-10 από 16

Βενετσιάνος και Βενεchάνος = Ενετός. Οι Ενετοί αφήκαν εν Κύπρω πολλά κτίρια, τα οποία σώζονται μέχρι σήμερον. Οι χωρικοί βλέποντες τα κτίρια αυτά λέγουν τούτον το κτιρίον εμ που τοj jαιρόν του Βενεchάνου.

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1930)

Κατατάρταρα (τα)=τάρταρα, βάθη, έγκατα της γής : ''έχωσεν το μέσ'στα κατατάρταρα της γής.

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1925)

Οκτρός= εχθρός, διάβολος

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1920)

Ντζίζομαι= εγγίζομαι (υπό κακών πνευμάτων και δαιμόνων) “εβλαστημήσαν τζ΄ εντζίστηκα” - Εν τζισμένος δκεβάστε του τους ξορτσισμούς για πέψετε κανέναν να του κάμη χαρκιά”.

Ερωτόκριτος, Ιωάννης

Ατσουπάς (ο)= σατανάς, δαίμων, διάβολος. Τούτις εδ δουλλιές τους ατσουπαές τζαι τους σατανάες». Επειδή ο διάβολος ή δαίμων ή ατσουπάς εικονίζεται υπό της λαϊκής φαντασίας ως μαύρος ή ο δκιάολος ο μαύρος», «ο δαίμονας ο μαύρος», «ο ατσουπάς ο μαύρος» και δυσειδής και ειδεχθής την όψιν, κάθε ειδεχθής κατήντησε να λέγηται ατσουπάς μεταφορικώς «Ου! Είντα θέττην άδρωπον!!! Εν τέλλεια ατσουπάς». Επίσης κάθε άνθρωπος έχων κακήν ψυχήν, σατανικά ένστικτα, λέγεται ατσουπάς ατσουπά τζαι σου τζι η δουλλείες σου, που κάμνεις». Επίσης πονηρόν και ανήσυχον παιδίου, έστω και ευειδές, λέγεται ατσουπάς.

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1930)

Καντήλα=λυχνία :’’Λυπητερά, λυπητερά να κατεβώ στον Άδην για να βρώ τηγ καντήλαν σου να τηγ γεμώσω λάδιν .’’Παρά Κυπρίσης πιστεύεται, ότι έκαστος άνθρωπος έχει έν άδη λυχνίαν ανημμένην, η οποία τηρείται εν όσω ζώ ούτος και ότι έκαστος αποθνήσκει μόλις ένθελε στεσθώ τι λυχνία τον αύτη ένεκεν ελλείψεις ελαίσυ η άλλης αιτίας. Διο και όταν της αποθνήσκει, λέγεται συνήθως : ‘’’εσβησεν η καντήλα του-ετελλείωσε το λάδιν του.

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1920)

Ανεράα

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1920)

Ανακατσ'ώ = αηδιάζω. Μεταφ : φοβούμαι τα πνεύματα ''άραξα που τα μνήματα τζ' ανακάτσασεν η καρκιά μου'' ''ήν ανακατσιασμένος τόπος τα μνήματα την νύκταν,''

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1920)

Δράκος, δράκοι (δράτζοι)= φαντασιώδεις γίγαντες και τέρατα της κυπριακής μυθολογίας. Οι δράκοντες ή δράκοι αναφέρονται εις δημώδη άσματα και διηγήματα και θεωρούνται ως υπεράνθρωπα όντα έχοντα σωματικήν δύναμιν τεραστίαν, ωδενά δύνανται να μετακινούν όρη και βουνά.

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1920)

Αντζελουσιάζομαι = βλέπω τον άγγελον, ο οποίος αφαιρεί τας ψυχάς (εκ του άγγελος και συκάζομαι το οποίον παρά Κυπρίδες δεν σημαίνει επισκαζομαι, αλλά βλέπω εν ένδει σκιάς ‘ως εσσιάστηκα τον ‘’εύδεν την σκιάν του). Μεταζηρικής σημαίνει ψυχορραγώ, καθότι πιστεύεται, ότι μόνον οι ψυχαρραγούντες δίναται να ίδουν τον Άγγελον ή τον Χάρωντα να κάμνην τινα να τρομάζη, ως ο ψυχορραγών: ‘’αντζελόσσιασεν το μωρόν κ.

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1920)

«
1
2
»