Search

Now showing items 1-3 of 3

Εκεί που είναι σήμερα τα χαλάσματα, πάνω από τα Προκοπάτα (1) ήτανε παλαιγά ένα χωριό, τα Κοιλαράτα. Οι Κοιλαρούδισες ήτανε φαντασμένες γυναίκες κι’ αμαρτωλές. Κατεβαίνανε στη Χώρα (2) με χρωματιστές ποδιές, άσπρες και κόκκινες και δεν επιστεύανε Θεό. Γι’ αυτό κι ο Θεός τις καταράστηκε κι΄ έρριξε σιδεροκούνουπο (3) και τις εξολόθρεψε. [Προκοπάτα= χωριουδάκι, τέσσερα χιλιόμετρα έξω από τ’ Αργοστόλι, Χώρα= στην πόλη, στ΄Αργοστόλι, Σιδεροκούνουπο= ας σημειωθή ότι ο τόπος εκείνος υπέφερε πάντα από ελονοσία, εξ’ αιτίας του τέλματος Κουτάβου.]

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1937)

Πάνου τη Νερομάνα οι παλαιγοί είχανε κρύψει τα λεφτά τους.Περνούσανε οι ξένοι κι’ από τα γράμματα που διαβάζανε στα πωριά,καταλαβαίνανε και βρίσκανε μέσα κολονάτα. Ένας δικός μας καθώς αλάτρευε,σκούντηξε τα’αλέτρι του πάνω σε κάτι. Βγάνει τσι φωνές η αδερφή του :Ω, Ώ! Λεφτά, λεφτά! Μ αδεν πρόφτασε να το πή κι’ όλα τα χρυσά γίνανε κάρβουνο.Γιατί έπρεπε, προτού να μελετήση ναν τα ξεστοιχειώση. Να στάξη δηλ. απάνου τους λίγο αίμα από τη μύτη της ή από το δάχτυλό της. Μα που, μυαλό! Όθε φτωχός κι’ η μοίρα του!. (Νερομάνα=δεξαμενή-υδραγωγείο/Αργοστολιού.Εκεί είναι το Κάστρο της αρχαίας Κράνης, κολονάτα= νόμισμα της ενετοκρατίας)

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1937)

Σημ. Στ’ Αργοστόλι, όλα τα σπίτια που είναι παλιά, Βενετσιάνικα, δύσκολα νοικιάζονται, γιατί όλοι πιστεύουνε πως έχουνε το Μώρο. Ο Μώρος είναι στοιχειό του σπιτιού, κακός άνθρωπος ή Σαλανικό που η σχέση του με τους ενοίκους δείχνεται στις παρακάτω ιστορίες : α) Μια φάντρα κατοικούσε σ’ένα σπίτι που είγε το Μώρο. Τον ήξερε και τον περιποιότανε. Τούβανε κι’ έτρωε λιχουδιές,συκάδια και γλυκούδια κι’ εκείνος τση γιόμιζε το Ιουβαέλι τάλαρα και την έκανε πλούσια. (Μώρος= Μαύρος, Ιουβαέλι= πετσέτα του φαγητού) β)Η μαμή η Μωράτη, καθότανε κι’ αυτή σ’ένα τέτοιο σπίτι. Τάχε καλά με το Μώρο κι’ όλα τση πηγαίνανε καλά. Εγιόμιζε τις τσέπες της γλυκά από τα βαφτίσια και του πήγαινε. Εκείνος την είχε δοξασμένη και πλούσια. Μα όταν ξενσίμασε το σπίτι, εδυστύχεψε. Ο Μώρος τση τόπε : Μη φύγης, γιατί δεν είναι για καλό σου! Μ α εκείνη δεν τον άκουσε. Από τότες, ο πρώτος τση γυιός εστραβώθηκε. Εκείνη έπεσε από την άμαξα και κτύπησε. Όλα της πηγαίνανε κακά, γιατί ο Μώρος δε θέλει να τονε κακοβλέπουνε. Μα τόκαμε η μαμή αυτό (που έφυγε από (ο σπίτι)για να σώση την ψυχήν της. Γιατί όποιος έχει με το Μώρο παρεές, πάει στην Κόλαση.γ) Αν παραμονέψη κανείς, καταλαβαίνει εύκολα, ποια σπίτια έχουνε το Μώρο.΄Γιατί τα βράδυα βγαίνει στο παράθυρο με την τζιμπούκα του και καπνίζει. (τσιμπούκα=τσιμπούκι μεγάλο)

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1937)