Αναζήτηση

Αποτελέσματα 1-6 από 6

Οι παληοί Δημητσανίτες εφημίζονταν σ'όλο το Μωρηά για τη μεγάλη φιλαργυρία τους. Για να μην ξοδεύουν αρκετό ψωμί, απέφευγαν να τρών αλλατισμένα ψάρια και εν γένει τα αλμυρά φαγητά τα ωνόμαζαν <φονηάδες του σπιτιού.>?

Άγνωστος συλλογέας (1930)

Για τους Μαγουλιανίτες, οι οποίοι φημίζονται γαι την πολυφαγία τους, υπάρχει η παράδοσις ότι, κάποτε σαράντα απ'αυτούς έτρωγαν μ'ένα χουλιάρι, όταν έξαφνα πέρασ' ΄ένας λύκος. Κανένας τους όμως δεν βρέθηκε μ'άδειο στόμα για να φωνάξη.

Άγνωστος συλλογέας (1930)

Κάποιος Μωραίτης μια μέρα μάλωσε με τη γυναίκα του για τα καλά κι απάνω στο θυμό του έβαλε το χέρι του στο σελάχι για να πάρη το μαχαιρι του και να την σφάξη. Επειδή όμως στο ίδιο μέρος έβαζε και τη σακκούλα με τον ταμπάκο, έβγαλε κατα λάθος αυτή και μόλις τράβηξε μια πρέζα ξέχασε αμέσως όλη την οργή του. Κι έτσι χάρις στον ταμπάκο σώθηκε η γυναίκα απο το θάνατο.

Άγνωστος συλλογέας (1930)

Μια φορά στη Δημητσάνα κάποιος ψωμάς είπε του παιδιού του να βγή έξω για να ιδή άν εξακολουθή η βροχή ή άν σταμάτησε. -Έ, ωρέ, πώς είναι ο καιρός; το ρώτησε σε λίγο που μπήκε. -Πατέρα σεν μ' άφησαν η στάλες ν'ανοίξω τα μάτια μου να κυττάξω, απάντησε εκείνο αφελέστατα.

Άγνωστος συλλογέας (1930)

Μια μέρα κάποιος βλάχος περνούσε απο το γεφύρι του Αλφειού και σε μια στιγμή αισθάνθηκε να του φεύγη η καπότα απο τις πλάτες του. Άπλωσε το χέρι του να την πιάση, αλλα δεν επρόφτασε. Κυττάζοντας τότε το ρεύμα που την είχε πάρει φώναξε : -Ά πάει, ωρέ κι αυτή για την ψυχή του πατέρα μου!

Άγνωστος συλλογέας (1930)

Ένας παπάς του παληού καιρού πήγε μια μέρα να βαφτίση το παιδάκι κάποιου μέτριου χωρικού που ήταν κάπως αδύνατο. Όταν όμως τώβαλε μέσα στην κολυμπήθρα δεν εφρόντισε να το βγάλη όπως συνήθως, αλλά τ'άφησε αρκετά <για να κολλήση το λάδι> όπως έλεγε. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το παιδί ζεματίστηκε και πέθανε μια ώρα αρχήτερα. Αλλά ο λειτουργός του Υψίστου, χωρίς να φανή ότι ταράχτηκε καθόλου απ' αυτό, γύρισε πίσω στους γονείς του παιδιού και φώναξε : -Αυτό πάει ! Έχετε να μου φέρετε κανένα άλλο; Και γρήγορα κιόλας γιατί έχω δουλειές..

Άγνωστος συλλογέας (1930)