Search

Now showing items 1-10 of 16

Οι Σαμοβίλες ήσαν και καλές και κακές. Μπορούσαν να κάμουν και ζημιά και καλό. Έχομε το έθιμον και σήμερον να μη πίνωμεν νερό μόλις βραδυάση από βρύσι ή ποτάμι, διότι εκεί οι Σαμοβίλες μαζεύονται και μπορεί να την πατήσουν και τους κάμη κακό.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Το χωριό μας το Λουτράκι δεν ευρισκότανε στη θέσι αυτή. Εδώ ήρθαμε κ’ εκτίσαμε σπίτια μετά το 1912 που ελευθερώθηκε ο τόπος από τους Τούρκους. Το χωριό ευρισκότανε πιο ψηλά 5 χιλιόμετρα προς τα δυτικά, στο βουνό επάνω για να προφυλάγεται από τους Τούρκους της πιπεριάς που ήσαν πιο σκληροί Τούρκοι στον κάμπο μας. Το όνομα του χωριού παλαιά ήτανε Πόζιαρ. Μετωνομάσθηκε σε Λουτράκι μετά το 1920 από τα ιαματικά λουτρά που βρίσκονται έξω από το χωριό, δυτικά ως τρία χιλιόμετρα. Στο μέρος που έχει κτισθή τώρα το χωριό ήσαν παλαιότερα, προ του 1912, μικρές καλύβες που τις είχε το χωριό σαν αποθήκες για τα γεννήματα. Τα χωράφια του κάμπου τα εκαλιεργούσαν μέχρι το 1912 οι άνδρες, οι γυναίκες από το φόβο των Τούρκων δεν εκατέβαιναν κάτω. Οι κάτοικοι δε ασχολούταν με την υλοτομία διότι εφοβούνταν τους Τούρκους να κατέβουν κάτω στον κάμπο.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Υπάρχει η παράδοσις ότι οι κάτοικοι του Λουτρακίου και του Αγίου Αθανασίου ήρθαν κ’ εγκαταστάθηκαν εδώ από άλλο μέρος από κάτω (=δηλ. από την νοτίαν Ελλάδα), άλλοι λένε από την Πελοπόννησο. Ήρθαν σαν εξόριστοι από τους Τούρκους. Εχώρισαν στη Σκύδρα, κάτω από την Έδεσσα. Ήσαν δυο αδέρφια και εκεί διεφώνησαν. Ο ένας έλεγε να πάμε προς βορράν, ο άλλος προς τα βορειοδυτικά. Τελευταία εχώρισαν και ο ένας ήρθε εδώ κ’ εγκαταστάθηκε και ο άλλος επήγε στον Άγιο Αθανάσιο. Αυτός που ήρθε κ’ εγκαταστάθηκε στο χωριό μας επήγε πιο ψηλά, εκεί που ήταν παλαιότερα, προ του 1912, το χωριό. Έκτισε το σπίτι του σ’ ένα μέρος πιο ψηλά που λέγεται σήμερον Βέτκου του Σέλλο (=το παλιό χωριό). Είχαν γίνει εκεί αρκετά σπίτια. Μετά τους έπιασε αρρώστια, πανούκλα, και τους πήρε η ιδέα πως το μέρος αυτό δεν θα’ ναι καλό κ’ έτσι έφυγαν και εκατέβηκαν πιο κάτω. Ηθέλησαν να διαλέξουν το μέρος που θα κτίσουν το νέο χωριό. Έστησαν ένα πάσσαλο κάτω στη γη και είπαν. «Εάν θα μαζευτούν μυρμήκια μέχρι αύριο γύρω στον πάσσαλο, το μέρος θα είναι κατάλληλο για να κατοικήσουν». Την επομένη είδαν τον πάσσαλο γεμάτο μυρμήκια και έτσι έκτισαν εκεί το χωριό Πόζιαρ, όπου εκατοικούσαμε μέχρι το 1918.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Ουραλίι = Ζευγάρι του γεωργού με τα συνεργά του. Φαίνονται στον ουρανό τα βόδια του γεωργού με το αλέτρι. Ο Γεωργός εξέχασε το σκερπάνι του και πάει να το πάρη. Όταν ξεμάκρυνε ο γεωργός, ο λύκος επλησίασε να φάη το ζευγάρι. Ο λύκος είναι το κοκκινωπό άστρο.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Όταν ιδή ένας όνειρο στο τάδε μέρος υπάρχουν θαμμένα χρήματα θα πάη την επομένη μέρα να ρίξη στο μέρος αυτό στάχτη.Την άλλη ημέρα το πρωί, θα πάη να κοιτάξη την στάχτη να ιδή τι πάτημα θα είναι πάνω στη στάχτη. Ότι πάτημα είναι (πχ.κότας,βοδιού,ανθρώπου) τέτοιο ζώον θα σφάξη πάνω στο μέρος αυτό.Ετσι θα μπορέση να βρή τα χρήματα.Όταν κάνη όλα αυτά δεν πρέπει να το μαρτυρήση σε κανένα.Εαν το μαρτυρήση τα χρήματα αυτά θα γίνουν κάρβουνα.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Όταν γίνεται ανεμοστρόβιλος (Βιτριchτα) λέμε πως μέσα εκεί είναι οι Σαμοβίλες (= οι Νεράϊδες) και έχουν εκεί την νύφη και κάνουν τον γάμο της. Όποιος περάση προσπαθεί να φύγη γρήγορα από το μέρος αυτό, οι γυναίκες σκύβουν, σκεπάζουν το πρόσωπο με μαντήλι για να μην τας κτυπήσουν οι Σαμοβίλες. Για να διαλυθή ο ανεμοστρόβιλος αυτός που θα τον αντικρύζη λέει γρήγορα «λούκ λούκ λούκ» (Λούκ= σκόρδο).

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Μια φορά τον παλιό καιρό τους γέρους τους σφάζανε. Ένας γιος αγαπούσε πάρα πολύ τον πατέρα του και όταν ήρθε η ηλικία να τον σφάξη τον λυπήθηκε, τον έκρυψε και τον τάϊζε κρυφά χωρίς να τον φανερώνη πουθενά. Μια χρονιά που επήρανε κεχρί και σιτάρι δεν έγινε το γέννημα ούτε για σπόρο, σκέφτονται οι χωρικοί ο ένας με τον άλλο που θα βρούνε σπόρο. Συζητώντας στο σπίτι εκείνος που είχε τον πατέρα του κρυμμένο λέει στον πατέρα του. «Μπαμπά φέτος δεν βγάλαμε κεχρί και σιτάρι ούτε για σπορά, που θα βρούμε να σπείρωμε;» Λέει εκείνος «Μη στενοχωριέσαι, παιδί μου κι όσο για σπορά θα βρήτε». Πού θα βρούμε μπαμπά; Λέει εκείνος «θα πάτε στις μυρμηγκοφωλιές, θα σκάψετε και θα βρήτε». Πάει αυτός, όπως του είπε ο πατέρας του, κ’ έσκαψε και βρήκε σιτάρι και κεχρί κ έσπειρε. Οι άλλοι χωρικοί ήρχισαν να τον ερωτάνε. «Εσύ από πού το έμαθες αυτό;» Κάποιος μεγαλύτερος θα σου το είπε. Αυτός φοβότανε να το πη διότι ο νόμος ήτανε να σφάζουν τους γέρους. Στο τέλος όμως επειδή τον βιάζανε ωμολόγησε πως του το είπε ο μπαμπάς του και πως όταν ήτο να τον σφάξη δεν τον έσφαξε. Από τότε άλλαξε ο νόμος να μην τους σφάζουν τους γέρους.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Ήταν μια γριά μαμμή. Ο παπούς μου της έλεγε της γριάς, ότι θα σε κουβαλήσουν καμμιά βραδυά μέσα στις σπηλιές οι Σαμοβίλες (=Νεραϊδες). (Είχαν έθιμο, όταν εκαλούσαν τη μαμή σε μια γυναίκα που γεννούσε, έπρεπε να την καλέσουν μυστικά, να μην το μάθη κανένας για να μην έχη η γυναίκα που γεννά κακιά γέννα.) Κάποια Σαμοβίλα επρόκειτο να γεννήση. Τη νύκτα πήγε ένας άντρας κ εφώναξε τη μαμή να πάη να ξεγεννήση τη γυναίκα του προχωρεί αυτός μπροστά και πίσω η μαμμή. Ετράβηξε τη μαμμή σε μια σπηλιά. Η μαμμή εβοήθησε τη Σαμοβίλα να γεννήση. Όταν εγέννησε της έδωκε δώρο ο άντρας μια χούφτα κρομμυδόφυλλα. Αυτή ενόμισε ότι ήταν χρυσάφι. Όταν όμως εγύρισε στο σπίτι είδε ότι ήσαν φλούδες κρομμυδιών.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Λένε πως κάποτε σ’ ένα κοριτσάκι που γεννήθηκε ένα από τα τρία αυτά βράδυα (τα τρία πρώτα βράδυα μετά την γέννησιν του παιδιού) εκοιμήθηκε στο σπίτι ένας νέος. Αυτός ήκουσε την νύκτα τις γυναίκες αυτές που λέγανε την τύχη του μωρού ότι αυτό όταν μεγαλώση θα πάρη άντρα τον νέο που κοιμάται μέσα στο σπίτι. Αυτός όταν το ήκουσε είπε «εγώ θα πάρω αυτό το μωρό;» Πιάνει και το πετάει έξω. Όπως το πέταξε έγινε ένα σημαδάκι στο πόδι. Οι γονείς του το βρήκανε το πρωΐ και το πήρανε μέσα στο σπίτι. Εμεγάλωσε το κορίτσι κ’ ήρθε σ’ ηλικία να παντρευτή. Επέρασε ξανά αυτός ο νέος που την είχε πετάξει έξω και χωρίς να την γνωρίση την εζήτηξε για γυναίκα του. Την πήρε. Μετά είδε το σημάδι που είχε στο πόδι. Την ερώτησε γι’ αυτό και αυτή του διηγήθηκε την ιστορία. Τότε εκατάλαβε πως επήρε αυτή, που επέταξε έξω το βράδυ που ήκουσε τις γυναίκες αυτές να λένε πως θα την πάρη γυναίκα.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Λέγεται ότι παλαιά όλη η επαρχία της Αλμωπίας ήταν λίμνη μια φορά. Γύρω γύρω στους λόφους υπάρχουν στο ίδιο ύψος κτίσματα.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Search

Filters

Λέγεται ότι παλαιά όλη η επαρχία της Αλμωπίας ήταν λίμνη μια φορά. Γύρω γύρω στους λόφους υπάρχουν στο ίδιο ύψος κτίσματα.