Search

Now showing items 1-6 of 6

Εις θέσιν «Χέλια» υπάρχει πηγή εκ της οποίας κατ’ αραιά διαστήματα εξέρχονται χέλια και ψάρια, τα οποία φθάνουν, τους θερινούς μήνες, εις τους αρδευομένους υπό της πηγής αγρούς. Νοτίως της πηγής υπήρχε και συνοικισμός. «τα χέλια», ο οποίος ηφανίσθη εκ κατολισθήσεως το έτος 1914. Τότε ο ποταμός Άραχθος εστέρευσεν επί τέσσερες ημέρες.

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)

Εις θέσιν «Παλιοδιόφυρο» ευρίσκεται η βάσις κατεστραμμένης γεφύρας. Η γέφυρα κατεστράφη προ 300 περίπου ετών. Δι’ αυτής διήρχετο το «ντερβένι» Τζιούμας Δαφνω της Άρτης.

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)

Παλαιά ελέγετο Ραψίστα και μετέπειτα Κακοραψίστα. Δια την δευτέραν της ονομασίαν επικρατούν τρεις απόψεις: Η πρώτη, ότι ωνομάστηκε έτσι δια να γίνεται διάκρισις μετά της Ραψίστης (Πεδινής Ιωαννίνων). Η δευτέρα, ότι ωνομάστηκε έτσι λόγω του ανωμάλου εδάφους της και η τρίτη, ότι οι κάτοικοί της εφόνευσαν τους Τούρκους στο «Καρακόλι» (φυλάκιον), διότι προσεπάθησαν να βιάσουν κάποια γυναίκα

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)

Το χωρίον δι’ εκμετάλλευσιν εκ της οικογενείας Μπερμπίμπεη ηγόρασεν ο Δαλέας, ο οποίος έδωσεν αυτό προίκα εις τον γαμβρόν του Βεργοτήν, τούτος δε με την σειράν του έδωσεν αυτό επίσης προίκα εις τον γαμβρόν του Λάππαν. Εξ αυτού το εξηγόρασαν οι κάτοικοί του το έτος 1911 αντί 3.500 λιρών

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)

Το χωριό αρχικά ήτο χτισμένον εις την θέσιν «Κοτρώνια» και βορείως της θέσεως του συνοικισμού «Μουτσιάρα» εκτεινόμενον μέχρι της κορυφής του Ξεροβουνίου, εξ ου και η ονομασία «Φούρος». Είχε δε «μαχαλάδες» (συνοικισμούς) στη Δάφνη, το Μαχαλά και το Γκλάδετσο. Εδώ στον «Γκλάδετσο», πάνω από την ομώνυμη βρύση, έναντι της οικίας Σωκράτους Δ. Γεωργούλα, ευρίσκεται η «κασέλα τσ’ Ρίνα του Κώστα Νάσιου» (τάφος σκαλιστός επί επιπέδου βράχου). Ο τάφος βλέπει προς δυσμάς και ουδέν περί τούτου εκ παραδόσεως γνωρίζομεν. Εις την ιδίαν τοποθεσίαν ευρέθησαν και άλλοι τάφοι επί βράχων, επί των οποίων υπήρχον κοιλότητες με αμμόχωμα. Οι σκελετοί των νεκρών ήσαν μεγάλοι και χοντροί».

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)

Πριν από ογδόντα περίπου χρόνια, την τοποθεσίαν αυτήν επισκέφθησαν τρεις «Φράγκοι». Αυτοί, κατά την μαρτυρίαν της μακαρίτιδος Αικατερίνης Γ. Γεωργούλα, «φορούσαν στρογγυλά καπέλα και είχαν μακριά γένια». Προ τριάντα περίπου χρόνια ο Δημήτριος Γ. Γεωργούλας σκάβοντας «στην πέτρα τσ’ Ρίνα του Κώστα Νάσιου» ανεύρεν τάφον εντός του οποίου υπήρχον διάφορα εκ σιδήρου αντικείμενα τελείως κατεστραμμένα και εν βραχιόλον εξ ορειχάλκου. Τούτο κατέστρεψεν ο ίδιος εκ λάθους κατά την εκσκαφήν, είχε δε το ακόλουθον σχήμα, όπως ενθυμείται ο ίδιος. Το περιεχόμενον του σκαλιστού τάφου «στην κασέλα» πιθανώς αφηρέθη από τους «φράγκους» επισκέπτας

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)