Αναζήτηση

Αποτελέσματα 1-3 από 3

Στο ανατολικό χώρο του χωριού βρίσκεται ένας λόφος που λέγεται Τσουγκάρι. Πάνω στο λόγο ήταν παλιά Εκκλησία της Αναλήψεως, σήμερον δε σώζεται. Στα παλιά χρόνια γινότανε πάνω στο λόφο πανηγύρι την ημέρα της αναλήψεως και μαζευόντουσαν απ’ όλα τα γύρω χωριά. Επήγαιναν και πέντε άρτους (αρτοκλασία) με κόλλυβα. Επήγαιναν από το βράδυ της παραμονής και εξενυκτούσαν όλη τη νύκτα. Την ημέρα της Αναλήψεως. Εκεί που χόρευαν εχάλασε ο καιρός, άρχισε να βροντά. Μια στιγμή η κωπέλλα που εχόρευε μπροστά στο χορό εχάθηκε, την πήρε ο αέρας και σηκώθηκε. Εζήτησαν την χαμένη κωπέλλα και τελευταία ευρήκαν τις πλεξούδες της σε μια πηγή στο χωριό Ισβάρ. Η τοποθεσία βρίσκεται σήμερον πίσω από την Φιλωτία. Ύστερα από το χάσιμο της κωπέλλα καταργήθηκε να γίνεται το πανεγύρι στο λόφο αυτό, αλλά συνεχίσθηκε και γίνεται μέχρι σήμερον στο χωριό μας παρ’ ότι η εκκλησία μας τώρα είναι ο Άγιος Νικόλαος. Την ημέρα της Αναλήψεως πανηγυρίζομε και σήμερο. Στο λόφο έκαναν μόνο λειτουργία μέχρι που τους το απηγόρευσαν οι Τούρκοι. Το μέρος που εχάθηκε το κορίτσι σώζεται ακόμη πάνω στο λόφο. Ο δημ/λος του χωριού κ. Μιλτιάδης Καπόγιαννης έχει ακούσει την ιστορίαν αυτή ως εξής : Λένε πως κωπέλλα που εχόρευε μπροστά στο χορό ήταν η ομορφότερη του χωριού και είχε μακρές πλεξούδες. Αυτή εκαυχότανε για την ομορφιά της και για το χορό της. Όταν εχόρευε την επλησίασε ένας γέρος κακοντυμένος που ήθελε να την πιάση να χορέψη. Αυτή δεν εδέχτηκε και αυτός εθύμωσε. Την άρπαξε από τις πλεξούδες και την έσυρε κάτω από το βράχο. Στο μέρος που την έσυρε φαίνονται τα σημάδια, η συρμή, μέχρι σήμερα. Λένε ότι ο γέρος αυτός ήταν ο Χριστός που ετιμώρησε την υπερηφάνεια της.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Ένα παλληκάρι μια φορά κοιμότανε σ’ ένα σπίτι. Εκεί ήτανε κ’ ένα μωρό που είχε γεννηθή πριν από τρεις μέρες. Το παλληκάρι την νύκτα ακούει τρεις γυναίκες που παρουσιάστηκαν κ’ έλεγε η πρώτη στο μωρό. «Εσύ τόσα χρόνια θα ζήσης.» Η άλλη του λέει: «Να είσαι τυχερή». Και η Τρίτη λέει: «Εσύ τυχερή; να μεγαλώσης και το παλληκάρι που ακούει να το πάρης άντρα. Το παλληκάρι που ήταν δώδεκα χρονώ, όταν ήκουσε αυτά, λέει: «Εγώ να πάρω αυτό το μωρό;» Παίρνει το μωρό αμέσως και το ρίχτει στη πάχνη των βοδιώ για να χαθή. Η μάννα τη νύκτα το αναζήτησε, ανάβει την καντήλα και το βρίσκει στη πάχνη. Λέει: «το μωρό μου, οι Άγιοι θα το έφεραν εδώ. Ύστερα από χρόνια το παλληκάρι ήταν έμπορος και επέρασε από το σπίτι αυτού του μωρού κ’ εκοιμήθηκε εκεί. Είδε ένα κορίτσι στο σπίτι αυτό. Ήτο όμορφο και το εζήτησε για γυναίκα και το παντρεύτηκε.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Ο Χριστός εκεί που έκανε περιοδεία, επέρασε από ένα μέρος και βρήκε ένα τεμπέλη. Λέει του: «Παιδάκι μου σήκω να να μου δείξης ποιος δρόμος πάει για την τάδε πολιτεία». Λέει το παιδί: «Δεν μπορώ να σηκωθώ, φύγε από κοντά μου.» Από την τεμπελιά του «εσήκωσε το πόδι του και του έδειξε το δρόμο». Οι μαθηταί του εθύμωσαν και είπαν στο Χριστό να τον καταραστή. Λέει ο Χριστός «Δεν έχετε δίκαιο, γιατί κι αυτός είναι πλάσμα του Θεού. Πάει παρακάτω βρίσκει μια κωπέλλα που είχε δυο ζώα εκεί κ’ εμάζευε ξύλα. Λέει της ο Χριστός: «Πές μου, παιδί μου, ποιος δρόμος πάει στην τάδε πολιτεία.» Αυτή ευχαρίστως του έδειξε το δρόμο. Μόλις εξεκίνησαν, τρέχει η κωπέλλα και λέει: «Να σας οδηγήσω πιο κάτω να μη χάσετε το δρόμο». Όταν έφυγε η κωπέλλα λέει ο Χριστός στους μαθητάς του: «Αυτή η κωπέλλα θα πάρη άντρα της αυτό τον τεμπέλη.» Λένε οι μαθητές του Χριστού: «Τέτοια κωπέλλα πως θα τον πάρη αυτόν. «Θα καή». Λέει ο Χριστός: «Θα τον πάρη για να ζήση κι αυτός, ‘πειδή είναι άξιος».

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)