Search

Now showing items 1-6 of 6

Ήτανε καμμιά βασίλισσα και τη βαστούσανε και τη σκοτώσανε κ’ εμύριζενε όμορφα κ’ εμαζευτήκανε ύστερα από δυο μέρη και τη θάψανε. Από κει ονομάζεται «του μυρισμένου το στενό»

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

Τον εκυνηγούσανε το Χριστό οι Εβραίοι κ’ επήενε εκεί μέσα κ’ εκρύφτηκενε κ’ εκεί ήτανε και τα πρόβατα και τον εκρύψανε από κάτω από την ουριάν τωνε που ήτανε πλατώρια. Επειδή εγλύτωσενε, το ‘κάμανε για τη Παναγία το σπήλαιο, επειδή ήσωσε το γυιό τζ’ εκεί πέρα. Έχω ιδέα πως εκεί την έπιασαν οι πόνοι κ’ εκεί ηναγκάστηκενε να τονε κρύψη μεσ’ στα πρόβατα και γι’ αυτό το λένε «τση Παναγίας η σπηλιά».

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

Τα’ηντσήστηκεν η μάννα τζη επειδή επήενε να τη ‘δή που ‘τανε άρρωστη,ενώ τα άλλα τζ’αδέρφια δεν επήανε,’’το ψιλό σου να το τρώνε οι άθρωποι και να γλείφουν τα δάχτυλα dωνε και το χοdρό σου να ‘φτουνε ‘ς τσί άγιοι λαμπάδες.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

Ήτανε μια βασίλισσα στο κάστρο τ’ Απαλίρου και το βασιλιόπουλο ‘ρχότανε από το κάστρο της Ποταμιάς (χωρίον) και συναντιώντανε κάθε νύχτα σ’ ένα μέρος που από κεί βγήκε Καθανύχτα. Οι άντρες εφύγανε από ‘δω από το κάστρο τ’ Απαλίρου να πάνε ‘ς το πανηγύρι πάνω, στ’ απάνω κάστρο (κάστρο Ποταμιάς) κι αφήσανε τη βασίλισσα εδώ. Αφ’ ότι ‘φήσανε τη βασίλισσα βγήκανε κ’ ήρθανε κ’ επιάσανε να πάρουνε τη βασίλισσα. Όταν ‘φθάσανε στο κάστρο κ’ εμάχουdανε ‘φύγανε από το κάστρο να ειδοποιήσουνε το βασιλιόπουλο ότι ΄πήρανε βασίλισσα και την κατεβάσανε στο Λαθρήνο (τπνμ) κ’ ύστερα που ‘νοιώσανε που ‘ρχουdανε οι άλλοι ‘γυρίσαν να φύγουνε, πιαστήκανε εκεί κ’ έγινε θρήνος. Τους κυνηγούσανε από πίσω ίσαμε του φονιά τον κάμπο. Εκεί πάλι γενήκανε πολλά φονικά και μάχες κι από ‘φτό ωνομάστηκε του Φονιά ο κάμπος. Από ‘κει εβαδίσανε για το Παρασφαϊό (τπνμ). Εκεί επιαστήκανε πια χέρια με χέρια κ’ εκεί εσφάγη-ν- η βασιλιοπούλα. Τση κόψανε το κεφάλι. Εκεί πια εσκορπίσανε.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

Έβγαζε τόσο νερό η βρύσι που δεν μπορούσε να κοιμηθή η βασίλισσα κ εδιάταξενε να βάλουν εκεί που έβγανε το νερό ένα μαλαματένιο ντρυμόνι για να σταματήση το βουητό του νερού. Το αυτό περίπου διηγούνται και δια την βρύσιν του Δεμάτου, ευρισκομένην μακράν της βρύσεως του Λαθρήνου).

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

Τόσο θεριά πια ήτανε οι παλαιοί που ο Νώε ήβαλε το ‘να ποδάρι του από τον Αbαbά (βουνόν) και τ’ άλλ’ από τον Αη Λιά (βουνόν) κ’ ηπέρασεν ο ποταμός από κάτω. Οι άλλοι γίνονται μικροί γιατί έχουνε μπασταρδέψει. [μπασταρδέψει= εκφυλισθή]

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)