Search

Now showing items 1-7 of 7

Πιστεύουν ότι παρουσιάζονται αο την νύκταν των Χριστουγέννων έως την 5ην Ιανουαρίου, καθ’ήν ο ιερεύς περιέρχεται τα σπίτια και με την αγιαστούρα τα ραντίζει και διώχνει τους Καλλικαντζάρους, που στο χωριό μας ονομάζομε καρκαντζάλια. Τα καρκατζάλια βγαίνουν την νύκτα όταν σβήσουμε το φώς και πρόκειται να κοιμηθούμε, γι’αυτό και πρό της κατακλίσεως μας στο χωριό βάζομε θυμίαμα (θυμνιατό στη φωτιά γιατί τα καρκατζάλια αποφεύγουν την ανθυμίασιν του θυμιάματος. Επίσης εις την τσέπην των ρούχων που φοράμε στο ύπνον τοποθετούμεν θυμίαμα. Την νύκτα δεν βγαίνουν συνήθως τα παιδιά έξω στην αυλήν γιατί τα παίρνουν τα καρκατζάλια και τα οδηγούν σε κρημνούς ή σε Ζουργιό (μέρος που χύνεται το νερό του μύλου)και τα κακοποιούν πιστεύουν δε πως και τα βουβαίνουν. Τα καρκατζάλια φαντάζονται πως έχουν μορφήν ανθρώπου, είναι κουτσοί, μιλούν τραυλά, είναι ισχνοί και φέρουν και ουράς εις την κεφαλήν ή στα οπίσθια. Γυρίζουν όλην την νύκτα στους δρόμους του χωριού μόνον όταν λαλήση ο μαύρος κόκορας (κόκοτας) και πηγαίνουν να κρυφτούν και να περάσουν όλην την ημέραν εις το ζουργιό του μύλου. Στο χωριό περιφέρονται μόνον 12 νύκτες από την 25ην Δεκεμβρίου μέχρι την 5ην Ιανουαρίου (Δουδεκαήμερα) την 5ην Ιανουαρίου κυνηγάει ο παπάς με το κουτσοβόκαλο(αγιαστούρα)

Φάκας, Γ. (1952)

Μπουμπουνίζ' στην Μπαρμπαργιά βάλτε κουδούνια και κυπριά

Φάκας, Γ. (1952)

Η παροιμία αυτή γίνεται χρήσις με τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου και είναι τα μπουμπουνιτά προγνωστικά σημεία διά την βαρυχειμωνιά ή την καλοχειμωνιά...

Μπουμπουνίζ' στην Πάτρα πούλα τα και φάτα

Φάκας, Γ. (1952)

Η παροιμία αυτή γίνεται χρήσις με τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου και είναι τα μπουμπουνιτά προγνωστικά σημεία διά την βαρυχειμωνιά ή την καλοχειμωνιά...

Η εικών αυτή έχει δήθεν την καταγωγήν από τον καταστραφέντα ναόν του χωριού Κοκκινόλογγος, το οποίον έχει ήδη προ πολλών ετών καταστραφεί. Η εικών ήρθε μόνη της και εκάθησε επί δρυός, που ευρίσκετο εις τον χώρον που υπάρχει ο σημερινός ναός. Οι κάτοικοι την ανεγνώρισαν την εικόνα και την μετέφεραν εις την εκκλησίαν του Κοκκινολόγγου, αλλά το θαύμα επανελήφθη και ηναγκάσθησαν οι κάτοικοι να την κρατήσουν και ν' αναγείρουν ναόν. Το εικονοστάσι της εικόνος είναι πλησίον του άμβωνος και αν τυχόν του αλλάξουν την θέσιν του Αγίου, η εικόνα του ευρίσκεται εις την ιδικήν θέσιν την άλλην πρωίαν με κατεκρημνισμένην την άλλη εικόνα που τυχόν είχον τοποθέτηση εις το εικονοστάσιον του. Η εικών του Παληού Άη Γεώργη θεωρείται ως θαυματουργή δι' αυτό όλος η εικών στολισμένη με διάφορα ασημένια ομοιώματα.

Φάκας, Γ. (1952)

Άη Βαρβάρα βαρβαρώνει, Άη Σάββα σαβανώνει και Άη Νικόλας παραχώνει

Φάκας, Γ. (1952)

Προς διατύπωσιν δρυμούς ψύχους λέμε την ανωτέρω παροιμίαν

Το Γιννάρ' κόβε ξύλα και φεγγάρ' μην κοιτάειζ'

Φάκας, Γ. (1952)

Προκειμένου να μαντεύσωμε δια το καλόν ή το άσχημον του καιρού

Ηρθ΄ Αηλιάς μασ΄τα ξύλα στ΄φωληάς

Φάκας, Γ. (1952)

Θέλουν να πούν πως προχωρούμε προς τον χειμώνα και πρέπει να ετοιμάσωμε τα χειμωνιάτικα...