Αναζήτηση

Αποτελέσματα 1-2 από 2

Η λοιδοριά ή αλοιδοριά είνε η «Δρυς η αειθαλής» ή βαλανιδιά. Το είδος αυτό του δέντρου δεν το αγαπάει ο λαός. Γιατί πιστεύει πως όταν ο κόσμος και η φύσις έμαθαν την καταδίκη του Χριστού, συνήλθαν σε νυκτερινή σύσκεψι όλα τα δέντρα και αποφασίσανε να μη δώσουν ξύλο, για να γίνη ο σταυρός, απάνω στον οποίον θα τον σταύρωναν οι Εβραίοι. Με την απόφασι όμως, όλων αυτών των δέντρων και φυτών, ένα μοναχά δεν συμφώνησε η Λοιδοριά, η οποία εδήλωσε ότι δεν θα αρνηθή να δώση ξύλα στους Εβραίους. Αμέσως τότε όλα τα άλλα δέντρα και φυτά την διώξανε με φωνές από τη συνεδρίασί τους. Όταν ήρθε η ώρα και πήγαν οι Εβραίοι τεχνίτες για να φτιάσουν το σταυρό, είδαν μ’ έκπληξί τους, ότι κανένα από τα ξύλα τα γνωστά δεν αντείχε στα πελέκια τους. Μόλις τα χτυπούσαν με το τσεκούρι τους, αυτά γινόντουσαν τρίμματα και έτσι δεν μπορούσαν να φτιάσουν το σταυρό. Αφού απελπίστηκαν λοιπόν, πήραν να φτιάσουν σταυρό από ξύλο λοιδοριάς. Και της λοιδοριάς το ξύλο βάσταξε και έτσι φτιάστηκε ο σταυρός. Από την ημέρα αυτή όμως ο Θεός καταράστηκε τη λοιδοριά. Γι’ αυτό ο κορμός της είνε πάντα γδαρμένος, τα κλαδιά της στριμμένα και τα φύλλα της ζαρωμένα. Μολαταύτα ο Χριστός λυπήθηκε αργότερα τη λοιδοριά. Και της έδωσε την ευλογία του να μην τινάζη ποτέ τα φύλλα της κ’ έτσι νάχη πράσινη φορεσιά το χειμώνα, για να μην κρυώνη.

Άγνωστος συλλογέας (1930)

Τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρα

Λιουδάκη, Μαρία (1939)

Που να περιμένω