• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Αναζήτηση 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Αναζήτηση
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Αναζήτηση
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Αναζήτηση

Προβολή προηγμένων φίλτρωνΑπόκρυψη προηγμένων φίλτρων

Φίλτρα

Χρησιμοποιείστε φίλτρα για να περιορίσετε τα αποτελέσματα αναζήτησης.

Αποτελέσματα 1-10 από 21

  • Επιλογές Ταξινόμησης:
  • Συνάφεια
  • Τίτλος Αυξ.
  • Τίτλος Φθιν.
  • Ημερ. Υποβολής Αυξ.
  • Ημερ. Υποβολής Φθιν.
  • Αποτελέσματα ανά σελίδα:
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
Thumbnail

Υπάρχει παράδοση. Όπου πέρασι ου Χριστός και κάθεσε σε κάναν ίσκιο, εκεί βγήκε νερό και είνι νερά ικεί. Όπου δεν πέρασε και δεν κάθησε, νερά δεν υπάρχουν. 

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
Thumbnail

Μασκαράς ο Χολέβας και δυο ζευγάρια κόττες 

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
Ερμηνεία: Λέγεται προς ελεεινολογούντα τινά, όστις έχει και κάτι το οποίον τον θέτει εξ απ΄ τον οίκτο και την ελεεινολογίαΙΙΣυνοδεύεται από κείμενο........
Thumbnail

Νια βουλά με τη βάρκα πέρασε ένας όπου είχε σκοπό να καταστρέψη ένα χωριό. Ο Χριστός,άμα έφραξε, έπνιξε το βάρκα. Μαζί μ’ αυτόν πνίγηκαν κι άλλοι. Ρώτησαν τότε το Χριστό, γιατί το έκαμε αυτό. Ο Χριστός είπε σε έναν: Βάλε νια χούφτα μέλισσες στον κόρφο σου. Τις έβαλε. Μία τον τσίμπησε. Βάνει το χέρι του και τις σκότωσε όλες. – Βλέπεις, λέει, μία σε έφαγε, αλλά τις σκότωσες όλες. Έτσι συμφέρει μαζί με έναν κακό και χαθούν και άλλοι μαζί. 

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
Thumbnail

Μια παπαδιά είχε πάρει τη συνήθεια να κερνάη το κρασί μόνη της στο τραπέζι. Στου παπά της λοιπόν το ποτήρι έβαζε κρασί ως τη μέση ενώ στο δικό της το ποτήρι απο απροσεξία τάχα, το ξεχειλούσε, φωνάζοντας συγχρόνως σαν νάθελε δήθεν να μαλώση τον εαυτόν της. -Τύφλα. -Το πρόσεξε ο παπάς και της λέει μια μέρα επάνω στο φαί. -για δώσε μου να έχεις την ευχή μου παπαδιά και μένα μια τύφλα. 

Άγνωστος συλλογέας (1929)
Thumbnail

Της Αμβρακίας. Μια παπαδιά είχε πάρει τη συνήθεια να κερνάη το κρασί μόνη της στο τραπέζι. Στου παπά της λοιπόν το ποτήρι έβαζε κρασί ως τη μέση ενώ στο δικό της το ποτήρι απο απροσεξία τάχα, το ξεχειλούσε, φωνάζοντας συγχρόνως σαν νάθελε δήθεν να μαλώση τον εαυτόν της. -Τύφλα. -Το πρόσεξε ο παπάς και της λέει μια μέρα επάνω στο φαί. -για δώσε μου να έχεις την ευχή μου παπαδιά και μένα μια τύφλα. 

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Thumbnail

Του παραπιταμένου του πιδί, κληρουνόμους τ' σπιτιού 

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
Παροιμία λεγομένη επί τέκνου κληρονομίσαντος την πατρικήν περιουσίαν, αν και εθεωρείτο αναξιον λόγου και οι γονείς του δεν απέβλεπουν με όσην προς τα άλλα τέκνα των αγάπων και ελπίδα...
Thumbnail

Του δικατρία είν' ουβρέϊκους πόντους 

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
Παρομοιώδες όταν παίζουν την κουτσίνα και φθάνη ένας στα 13 λέγη: Να και μου μίνια ακόμα, να μην είμι στουν Ουβρέϊκουν τουν πόντου, γιάτ' θα χάσου...
Thumbnail

Ένας κόμπους π' λυέτε με τα χέρια, γιατί θα τουν λύσου με τα δοντια 

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
Δεν είναι αναγκαία δυσκολώτερα και πολύπλοκα μέσα προς επίτευξην σκοπού τινός, εφ' όσον είναι δυνατά άλλα εύκολα και κοινά...
Thumbnail

Απάνω σε ψηλό βράχο πετρώδη κοντά σε παραπόταμο του Αχελώου είναι κάστρο: το Αντίκαστρο. Στην πύλη του κάστρου είναι ερείπια αρχαίου ναού στον τόπο βρίσκονται 3-4 σπόνδυλοι με ραβδώσεις, τεμάχια γείσων και κετωπών. Στο κάστρο αυτό αμαφέρεται η παράδοσις: "Πέρναγαν οι βλάχ’ (όταν επανήρχοντο από τα χειμαδιά και αν έβαιναν εις την Ευρυτανίαν) Τράβξαν κάτ’, τράν τα έλ’πι ένα τραΐ. Γυρίζ’ πίσου ένας βλάχους κι ηύρι σι νιά κουκουριφτιά απού κάτ’ δυό θηρία κι το τραΐ διμένου, παρέκ’ θησαυρό π’του φύλαγαν τα θηρία. Αδικεί κρέμασι τν κάππα τ' κι πήι στουν άλλου βλάχου κι του είπι αυτά κι του είπι, να πα να σκοντώσι τον θηρίον. Γυρίζνι τράν, δεν είδαν τίποντι άλλου παρά την κάππα ικεί στν κουκουριφτιά. Αυτή η κουκουριφτιά ήταν στην κουκουριφτιά. Τώρα πάει. Μουλόγαγαν οι γιρόντ’. Ικείν η κουκουριφτιά δεν εινί τη τώρα. 

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
Thumbnail

Οι Αβαρκιώτες έχει τούρκ’κον αίμα. Τότες πόφγαν απ’ τουν Αβαρίνου τα’ Σουλίου, ήρθαν δυο αδέρφια, οι Γιαννάκ’ς και οι Ν’κουλάης, Αβαρκιονταίοι. Αυτοί ήταν κι οι δυο παντριμμέν’. Αλλά μι τη γ’ναίκα τ’ Ν’κουλάη είχι σχέσ’ οι Μιχμέτ, οι Τούρκους, οι αφέντες. Πέθανε αυτός οι Ν’κουλάης κι οι Τούρκους ξακουλουθαϊ ναχ’ σχέσεις. Ουδέ Γιαννάκ’ς πέθανι, ατιωνους 

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
  • «
  • 1
  • 2
  • 3
  • »

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτό το ΑρχείοΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση

Περιήγηση ανά

ΤύποςΠαροιμίες (14)Παραδόσεις (7)ΣυλλογέαςΛουκόπουλος, Δημήτριος (19)Άγνωστος συλλογέας (2)Τόπος καταγραφής
Αιτωλία, Αμβρακιά (21)
Χρόνος καταγραφής1930 (1)1929 (1)1925 (19)
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.