Search

Now showing items 1-3 of 3

Διάφοροι προλήψεις και δεισιδαιμονίαι όλων των χωρικών. Στο παλαιό χωριό ισχυρίζονται μερικοί παλιοί χωρικοί, ότι υπάρχουν φαντάσματα, διότι υπάρχουν Τούρκικα νεκροταφεία. Η αλήθεια του πράγματος έχει ως εξής: Η τοποθεσία των σπιτιών στο παλιό χωριό ήτο τέτοια, ώστε το ένα σπίτι να είναι μακρυά από το άλλο και για να πάνε το βράδυ από το ένα στο άλλο έπρεπε να βαδίσουν αρκετό δρόμο, να περάσουν χαντάκια και δύσβατα μέρη και έτσι η φαντασία του καθενός με τον παραμικρό θόρυβο έπλαθε ολόκληρη ιστορία ή φανταστικά πρόσωπα – πράγματα και άλλα.

Θεοδωροπούλου, Βασιλική (1962)

Το χωριό πια σαν καινούργιο που έγινε κατά την ανοικοδόμησιν μετά τις καταστροφές που υπέστη κατά την κατοχήν και του συμμοριτοπόλεμον επήρε και νέα ονομασία. Ονομάζεται Νυμφόπετρα. Παράξενο όνομα θα πήτε. Αλλά όχι, δεν είναι καθόλου παράξενο. Επήρε την ονομασίαν αυτήν, από μια πέτρινη νύφη που ευρίσκεται έξω από το χωριό μαζί με την ακολουθίαν της. Πως όμως ευρέθηκε αυτή η μαρμαρωμένη νύφη μαζί με την ακολουθία της έξω από το χωριό, είναι ένας όμορφος μύθος, που αξίζει να σας τον ειπώ, καθώς μου τον διηγήθηκαν οι κάτοικοι του χωριού. Στα πολύ παλιά τα χρόνια έγινε κάποιος γάμος στα χωριά της Χαλκιδικής. Όταν ετελείωσε ο γάμος, ο γαμπρός, που καταγότανε από το λεκανοπέδιο του Λαγκαδά πήρε τη νύφη με τα προκιά της και με συνοδεία μεγάλη ξεκίνησαν να πάνε στο χωριό του γαμβρού. Είχαν προχωρήσει αρκετό δρόμο. Ξαφνικά η νύφη θυμήθηκε, ότι είχε ξεχάσει το αδράχτι με το σφοντύλι στο σπίτι της μητέρας της. Αμέσως έστειλε πίσω ανθρώπους να πάνε να της φέρουν το αδράχτι. Η μητέρα της όταν άκουσε την παραγγελία της κόρης της αγανάκτησε για την απερισκεψία της που τόσα πράγματα είχε πάρει και φοβήθηκε μήπως χάση ένα τόσο μικρό πράγμα και την καταράστηκε. Να μη προφθάση να πάη στο μέρος του ανδρός της. Η κατάρα της μάνας έπιασε και η νύφη με όλη την συνοδεία της έγιναν πέτρες δια να μείνουν παράδειγμα στους νεώτερους να μη είναι αχάριστοι και να αρκούνται σ’ αυτά που έχουν και σ’ αυτά που τους δίνουν.

Θεοδωροπούλου, Βασιλική (1962)

Στο χωριό έχουμε δυό νεκροταφεία. Ένα στο παλιό χωριό και ένα στο νέο. Στα δύο άκρα του χωριού είναι κτισμένα δυό μικρά κάτασπρα παρεκκλήσια. Το ένα είναι εις μνήμην του Αγίου Ευθυμίου. Ο Ευθύμιος Γαλής, κάτοικος του χωριού μας, ήταν άρρωστος και παρεκάλεσε τον Άγιο Ευθύμιο να τον κάμη καλά και αυτός θα του έκτιζε ένα εκκλησάκι. Βρήκε την υγειάτου ο άρρωστος και έκτισε το παρεκκλήσι του Αγίου Ευθυμίου

Θεοδωροπούλου, Βασιλική (1962)