Αναζήτηση
Αποτελέσματα 141-150 από 164
Η καλη μέρα φαίνεται από το πρωί
(1955)
Λέγεται για την σκέψην και βούλησιν των ανθρώπων που εξ' αρχής καταφαίνεται το τέλος μιας εργασίας των την οποίαν αρχίζουν με διάφορον κατεύθυνσιν...
Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται
(1955)
Την μεταχειρίζονται όταν πρόκειται περί ενός εντίμου προσώπου το οποίον προσπαθούν διά διαφόρων τρόπων και μέσων να συκοφαντήσωσι...
Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα
(1955)
Την μεταχειρίζονται για τους φιλαργύρους και τους σκληρούς την καρδίαν, τους οποίους όσον κι αν τους παρακαλέσης για κάτι τι τίποτε δεν κατορθώνεις...
Αγιά Μαρίνα κόβει αγγούρια κ' η Κήρυκους κουλουκύθια
(1955)
Η παροιμία υπενθυμίζει την εποχή του καλοκαιριού, που συμπίπτει με τη παραγωγή των αγγουριών και κολοκυθιών, όταν εορτάζεται η μνήμη των παραπάνω Αγίων 15 – 17 Ιουλίου...
Του έρμου κι τ' ανταμ'κό είν'ι ένα
(1955)
Το κοινόχρηστο, δήλαδη το συνιδιόκτητο πράμα, στο οποίο κονιορτοποιείται το ενδιαφερον και η ευθύνη του ένος εξουαστού, καταντάει να γίνει σαν έρημο, το εγκαταλειμένο....
Ούλα τα δάχ'λα δεν είν' ι ίσια
(1955)
Για τη διαφοροποίηση εξωτερικών και εσωτερικών χαρισμάτων...
Παρ' τουν ένα κι βάρει τουν άλλου
(1955)
Όταν δυό ή περισσότεροι είναι εξ ίσου ανίκανοι και ακτάλληλοι...
Τ' ακριβού το βιός σε χαροκόπου χέρια
(1955)
Την λέγουν για τους φιλάργυρους οι οποίοι τίποτε δεν εξοδεύουν για κανένα σκοπόν και πεθαίνοντας σπαταλώνται τα χρήματά τους από τους κληρονόμους αφειδώς...
Η ρουιδιά κάνει αγκάθι κι τ' αγκάθι ρόιδου
(1955)
Από καλούς δηλαδή γονείς γεννιώνται κακά παιδιά και τανάπαλι...
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει κι κόκκαλα τσακίζει
(1955)
Εξαίρει τη σημασία του προφορικού λόγου. Τι καταστροφή μπορεί να κάνει η γλώσσα του ραδιούργου και του αχρείου...