Αναζήτηση
Αποτελέσματα 121-130 από 621
Ο σερέτης πάντα χάνει, και στο νου δεν το βάνει
(1952)
Σερέτης (θηλ. Σερέτισσα) τσιγκούνης
Όποιος παινιέται μοναχός, και δεν τονε παινούνε, να κάτση να 'ρηνεύεται, γιατί τονε γελούνε
(1952)
Ρηνεύομαι = Ειρηνεύομαι, κάθομαι ήσυχος
Πάω να πω τον πόνο μου, και λέω την πομπή μου
(1952)
Με το να λες διαρκώς τα βάσανα σου, χάνεις την αξιοπρέπειά σου
Από κοντά Συμπέθερο και απο μακριά Κουμπάρε
(1952)
Γιατί με τον συμπέθερο αν μαλώσης είναι εύκολον ν' αγαπήσης ενώ ο κουμπάρος είναι δύσκολον τούτο
Η πείνα 'ναι δασκάλα, και μυαλό μαθήτρα
(1952)
Η πείνα αναγκάζει το μυαλό να σκεφτή
Βάλε μου σουπιά και ρύζι, το τσαπί μου ν' αρμενίζη
(1952)
Τα λόγια αυτά τα λέει ο σκαφτιάς, που αγαπάει πολύ το ρύζι με σουπιά. Φαΐ συνηθισμένο στην Κεφαλονιά, με κρεμμυδάκι, μαύρο από το μελάνι της σουπιάς
Σαν πεινας και δε νυστάζεις, όσο θέλεις κουκουλώσου
(1952)
Κοκουλώνομαι = σκεπάζομαι στο κρεβάτι
Πέθανε να σ' αγαπώ, και ζιέ να μη σε θέλω
(1952)
Αποζητάμε τους ανθρώπους μας όταν πεθάνουμε, ενώ όσο ζούνε τους δίνουμε στενοχώριες