Αναζήτηση
Αποτελέσματα 151-160 από 199
Του ξύλουν ήβγιν απ' τουν Παράδεισουν
(1941)
Ο προσηκόντως τιμωρούμενος πάντοτε ηθικώς βελτιούται. Και η γραφή “μη απόσχη νήπιον παιδεύων, συ μεν γαρ πατάξης αυτόν ράβδω, την δε ψυχήν αυτού ρύση” Παροιμ. 23, 14...
Έλατι βούλ' οι γνουστικαί να φάητι του λουλλού του φαΐν
(1941)
Ο ανόητος δαπανά υπέρ τας δυνάμεις του εστιών τους άλλους και γινόμενος καταγέλαστος επί τούτω...
Του ππαλτά του στυλλίν είνιν απού μέσα μας
(1941)
Ππαλτάς = αξίνη, στυλλίν = η λαβή...
Ερμηνεία: Ο προδότης, ο διαβολεύς είναι εκ των ημετέρων. Ανάλογα τα των αρχαίων “οίκοθεν ο μάρτυς” και “εξ οικείων τα βέλη”...
Ερμηνεία: Ο προδότης, ο διαβολεύς είναι εκ των ημετέρων. Ανάλογα τα των αρχαίων “οίκοθεν ο μάρτυς” και “εξ οικείων τα βέλη”...
Η λουλλός μι τη λουλιάν του γεμίννει την κοιλιάν του
(1941)
Ο αναιδής και φορτικός λαμβάνει το ζητούμενον...
Του φαΐν ήρτιν απ' τη μύτην του
(1941)
Λέγεται δι' εκείνου όστις εκ του εκτελεσθέντος έργου απεκόμισε ζημίαν και ουχί όφελος...
Κάθητι κη χαύτει μύϊς
(1941)
Λέγεται δια τον νωθρόν, τον οκνηρόν, τον ουδέν πράττοντα και περί ουδενός μεριμνώντα...
Άϊ μου Γιάννη βόθα μου, σείσι κη συ του χέρι σου
(1941)
Ερμηνεία: Λέγεται διά τα αδρανούντα και τα πάντα παρά της θείας προνοίας αναμένουντα...
Απού που κή πάς κη πάσα τα μαρούλια με τα πράσσα
(1941)
Δεν είναι πάντες όμοιοι και μη παράβασθε τα μη επιδεκτικά παραβαλής...
Ηκύλησιν τον ζαρανίν κη βρήκιν του καππάκιν
(1941)
Οι ομοιάζοντες κατά τον χαρακτήρα και τα φρονήματα πλησιάζουσιν αλλήλους, σχετίζοντα...
Βρέχει, βρέχει κη βρουντά κ' η Ατάλεια μουρμουρά
(1941)
Η Ατάλεια κείται προς Ν.Α. Του Λιβυσσίου, εκείθεν δε πνέει ο νότιος άνεμος υπό βροχών και βροντών συνοδευόμενος...