Αναζήτηση
Αποτελέσματα 211-220 από 516
Τον άρκον (ή τον λύκον) ετραβαγγέλιζαν – ατον κ' εκείνος ερώνανεν: τη ποπά τα πρόγατα μερ' κές επήγαν
(1939)
Λέγεται ειρωνικά για αμετανόητους και αδιόρθωτους που ενώ τους συμβουλεύουν και τους νουθετούν οι διαθέσεις τους όμως δείχνουν ότι επιμένουν στα ελαττώματά τους
Τρυπεμένον ζινίχ' σήν - ι - γήν κι απομέν
(1939)
Τρύπια χάντρα στη γη δεν μένει. Για παρηγοριά στις ανύπαντρες, με την έννοια ότι οπωσδήποτε όλα τα κορίτσια θα παντρευτούν
Τον γάιδαρον π' ακλοθά, τ' πα θα μυρίχκεται
(1939)
Για τις βλαβερές συνέπειες που έχουν οι κακές συναναστροφές
Ζήσον και μη φαίνεσαι
(1939)
Όμοιο με το: Λάθε βιώσας
Η νύφε κάθεται κι' η πεθερά γυροκλώσκεται
(1939)
Ερμηνεία: Ειρωνικά, για κείνους που παραμελούν τα καθήκοντά τους και τα φορτώνουν στους μεγαλύτερους τους, για να τους υποδείξουν το χρέος τους και να τους συμορφώσουν
Εσέν κορτσόπον λέγ' – ατο, κ' εσύ νυφόπον άκ'σον
(1939)
Σ' εσένα κοριτσάκι το λέγω, κ' εσύ νυφούλα άκουσε. Σε περίπτωση που θέλει να κάνει κανείς υποδείξεις ή παρατηρήσεις έμμεσες, σε τρόπο ώστε να μη κακοφανούν σ' εκείνον που τον αφορούν
Έναν καιρόν τα τεβέδες πα χουρμάδας έχεζαν
(1939)
Ερμηνεία: Ανάλογο με το ... δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα
Η καλατζή χωρία χαλάν'
(1939)
Ερμηνεία: Η ομιλία – τα λόγια – χωριά χαλάει, για το κοτσομπολιό που σπείρει τα ζιζάνια και δημιουργεί τις έχθρες και τα μαλώματα
Εχουλέθεν η καρδία-τ'
(1939)
Ζεστάθηκε η καρδιά του
Το παιδίν ασ' σην μάνναν ορφανίεται
(1939)
Το παιδί από τη μάννα γίνεται ορφανό