Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-10 από 11
Κάλλια χαρρούπια και μέσα ο κώλος, παρά τυρί κι' αθότυρο και έξω ο κώλος
(1925)
Συνοδεύεται από κείμενο...
(Κάθεται και μ' ανεκαιρώνει) παλαιού αρραγού βαστάγια
(1925)
Ανεκαιρώνω = ανανεώνω, αναμιμνήσκομαι τι, αναμιμνησκόμενος μου αναφέρει παλαιά, λησμονημένα πράγματα...
Η συνεκφορά του ανεκαιρώνει με τα βαστάγια (= κορδόνια, σχοινάκια) καθιστά πιθανόν ότι το ρ. Προέρχεται όχι εκ του ανακαινόω – ανακαινώνω – ανακαιρώνω και ανομοίωσιν αλλ΄ες του κακρόω (= συνδέω τον στήμονα) αφού και εν τη προειρημένη παρομοιώσει...
Η συνεκφορά του ανεκαιρώνει με τα βαστάγια (= κορδόνια, σχοινάκια) καθιστά πιθανόν ότι το ρ. Προέρχεται όχι εκ του ανακαινόω – ανακαινώνω – ανακαιρώνω και ανομοίωσιν αλλ΄ες του κακρόω (= συνδέω τον στήμονα) αφού και εν τη προειρημένη παρομοιώσει...
Και οι τοίχοι έχουν αφθιά
(1925)
Δηλαδή πρέπει να προσέχωμεν όταν πράττωμεν ή λέγωμεν τι μυστικόν.
Έμαθες και θα το κάνεις
(1925)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Τα δε θωρείς, θωρούνε σε, τα δε γρικάς, γρικούνε σε
(1925)
Δηλαδή εκείνους που δεν βλέπεις και δεν ακούεις, σε βλέπουν και σε ακούουν και ακολούθως πρέπει να προσέχης όταν πράττης ή λέγης τι μυστικόν...
Δε με γαμείς εσύ, μόνο 'κειοσέ που 'ναι 'πο πάνω μου
(1925)
Ένας αφαρδακός (βάτραχος) εκαβαλίκεψε ένα λαγό και τον γαμείν. Ο λαγός είδε να πετά από πάνω του ένα γεράκι και τότε είπε στον αφαρδακό την φράση ταύτην. Πρβλ. Το του Αίσωπ. Μύθου “ου συ με λοιβρείς, αλλ' ο τόπος”...