Αναζήτηση
Αποτελέσματα 51-60 από 118
Αγνάντιψι ου λιάρους κάτ' τουν Έπαχτου
(1925)
Η παροιμία λέγεται για ΄κείνον που ήρθε σε ηλικία να παντρευτεί
Τώρα είν άλλ' παπάδες κι άλλα καμπλαύκια
(1925)
Παροιμ. Επί αλλαγής συνθηκών
Ξέρς πάλι απού κείνς είν' αυτός!
(1925)
Ειρων. Περί τινος όστις δέν έχει τήν πρέπουσαν αβροσύνην ή γενναιοδωρίαν ή αρετήν τέλος πάντων. π.δ.χ. Θά δώκ' κι αυτός 5-6 χλιάδες γιά προικιό της ανιψιάς τ'. - Ξέρς πάλι απού κείνς είν' αυτός! 'Αλλο: Αυτινουϊά του χουραφάκ' ...
Είν' άσπρα γέλια και μαύρα γέλια, π' λένι
(1925)
Η παροιμία λέγεται από λυπημένον άνθρωπο, ο οποίος μ' όλο το βαθύ πένθος που τον σκεπάζει, άμα ακούση κάποιο αστείο από κανέναν της παρέας, αναγκάζεται να γελάση. Για να δικαιολογήση το γέλιο τον αυτό, λέγει την παραπάνω ...
Τ' γέρουντα τόσον ια να τ' δώκς, σ' δίν' νιά πεζούλα
(1925)
Παροιμία λεγομένη γενικής δια τους γέροντας, οίτινες έχουν την αδυναμίαν να τους προσφέρης κάτι ωσάν να είναι μικρά παιδιά
Έτσι γιλάν του γάϊδαρου κι τ' βάνουν το σαμάρι
(1925)
Παροιμία λεγομένη προς τινά ον σι απάτης εφέραμεν εις τα νερά μας
Νά ιδής απού τί μαντρί είμι!
(1925)
Παροιμιώδης φράσις από τί γενεά κατάγομαι
Τα ξηρυτύρια γύρζις κι δεν ήρθις;
(1925)
Παροιμιώδης φράσις, λεγόμενη προς τινα ο οποίος παραμελή εργασίαν τινα ενώ διαθέτει του προς τούτον καιρόν