Αναζήτηση
Αποτελέσματα 31-40 από 48
Το σαλιάρη, το μάλλιαρη, το δόλιο το Νικόλα και τουτονε που παίρνω τώρα
(1944)
Σ' ανήθικες γυναίκες
Και το σκυλόσκατο χρειαζούμενο έναι αργάζει το τομάρι
(1944)
Σ' όλους τους ανθρώπους να δίνη κανείς προσοχή
Η βροχή είναι αρίδα, που τρυπάει την καρδιά μας και πεινάνε τα παιδιά μας
(1944)
Αυτό είναι σχετικό μάλλον με τη σταφίδα κι ακριβώς γιατί σατο Μανιάκι δεν υπάρχουν πολλές σταφίδες, υπάρχει κι ολοκληρωτική σχεδόν έλλειψη από δίστιχα παροιμίες. Εκεί είναι τα γεννήματα κυρίως που τους απασχολούν και όταν δεν βρέχη, κάνουν την...
Ζεστάθηκε το νύχι του βοϊδιού
(1944)
Νια χρονιά έκανε τόσος χειμώναε, που και τα βόιδα που αντέχουνε στο κρύο απολπίστηκαν και πήρανε τον κατήφορο να πάνε στο γυαλό μα στο δρόμο λέει το ένα “ρε, για σταθήτε, σάμπως ζεστάθηκε το νύχι μου ('επιασε άνοξη)”...
Χόρτασε με βράσιμο, να σε χορτάσω πλύσιμο
(1944)
Κι επειδή τό πολύ βράσιμο (στο σαπουνι) κάνει καλό...
Για τουτο και το ξανακολάμε: έχουνε να ειπουνε:......
Για τουτο και το ξανακολάμε: έχουνε να ειπουνε:......
Τρέμει ο ουρανός να πέση, αλλά δεν πέφτει
(1944)
Όταν λενα μεγάλο κακό, φαίνεται αναπόφευκτο και εν τούτοις το αποφεύγουμε την τελευταία στιγμή έστω...
Καλά είν' τα ρουπανόφυλλα με το ροΐ στο λάδι
(1944)
Όταν είναι άγθονο το λάδι και τα ρουπανόφυλλα, που είν' εκείνα τα χοντρά χορτάρια που γίνονται στους δρόμους, απέξω από τοίχους, φράχτες κ' είν' άνοστα...
Ούλοι έχουν τα ούλα τους κι' ο μυλωνάς τη δέση
(1944)
Πρβλ. κλαίω...
Σαν την αφεντιά σου να ειπούμε. Ο κόσμος χάνεται και συ γράφεις παραμύθια...
Σαν την αφεντιά σου να ειπούμε. Ο κόσμος χάνεται και συ γράφεις παραμύθια...