Αναζήτηση
Αποτελέσματα 11-20 από 20
Κόβ' του κιφάλ' σ' σα χαλβαντζίτκου σκιπάρν'!
(1927)
Δεν είσαι της δεούσης αντιλήψεως. Όσο κόβει το δκεπάρνι του χαλβαντζή, άλλο τόσο κόβει και το δικό σου το κεφάλι. Ως γνωστόν το σκεπάρνι του χαλβαντζή κόβει μετριώτατα, διότι μόνον για το χαλβά το χρησιμοποιούν...
Ου πνιγμένους απ' τ' σκούφια τ' πιάνιτι
(1927)
Ο εν απελπιστική θέσει ευρισκόμνενος ζητεί βοήθειαν και από τα πλέον ασήμαντα πράγματα...
Κατά τάτα, κατά μάννα κατά γιο κι θυγατέρα
(1927)
Τα προτερήματα ή ελαττώματα έκαστος έχει, τα έχει εκ κληρονομικότητος και η αγωγή ουδεμίαν επίδρασιν έχει...
Κι του λίγου τ' ς γριάς καλό τ' ς κάν'
(1927)
Ερμηνεία: Η γραία ικανοποιείται με την απόλαυσιν μετρίας Αφροδίτης. Λέγεται ειρωνικώς όταν τις προσπαθεί να υποστή ο αντίπαλος του μεγαλυτέραν τιμωρίαν και επιτυγχάνει μόνον μικράν τοιαύτην...
Συνοδεύεται από κείμενο...
Συνοδεύεται από κείμενο...
Αυτός γκαστρών' τουν άλλουν φεύγοντα
(1927)
Εξαντλεί δια της συμπεριφοράς του τελείως την υπομονήν του άλλου και ως εκ τούτου τον εξοργίζει...
Λιάνιψι του καναβίδ'
(1927)
Στεναχωρείται ο τόπος οικονομικώς και δεν μπορούν να πληρώσουν οι άνθρωποι τους φόρους = δεν επαρκεί οικονομικώς...
Εις γάμον εκλήθης, μη σάτρα πάτρα
(1927)
Να συμμορφώνεσαι προς ότι κάμνουν οι μετά σου διασκεδάζοντες ή συνευρισκόμενοι και να μην αντιλέγης λεπτολογών...
Βράζ του αίμα σ΄ σαν τ΄ λαγού τ΄ ψοφχ !
(1927)
Η φράση αυτή λέγεται ειρωνικώς και χάριν, αστειότητος, π.χ. Θα πάου μέσα να κάτσου. Κρυώνου όξου. Πιδί ισύ κι να κρυώνεις ; σένα βράζ΄ του αίμα σ΄ σαν τ΄ λαγού τ΄ ψοφχ!...
Αυτήν είν' σα κακουδιμένου σακκί
(1927)
Είναι δύσμορφος, κοντή, και με σώμα λίαν ακανόνιστον...
Ένα ήταν, τόφαϊ ου ράφτ' ς!
(1927)
είχον, π.χ. εκ τών δυό πετεινών περισσεύοντα ένα τόν εμαγείρευαν χάριν τού ράφτη. “Γυναίκα, ήρθε ο τάδε καλός ξένος, δέν σφάζεις καί τόν άλλο πετεινό; - Ένας ήταν, τούν έφαϊ ου ράφτ' ς”...