Αναζήτηση
Αποτελέσματα 131-140 από 157
Κατακαημένος άθρωπος ατός τσ' απατός του κάμνει κάκο του λόγου, που δεν το κάμν' ο οχτρός του
(1908)
Πολλάκις ο άνθρωπός υπό πείσματος και ισχύρογνωμοσύνης ελαυνόμενο, ποιεί κακόν εις εαυτόν, οίον ουδ΄ο εχθρός αυτού δύναται να ποιήση
Ούλα τα δέντρα 'ναι, τσαί τα κλαριά 'ναι τσ' άνθρωπος 'πό τον άθρωπο μεγάλη διαφορά 'ναι
(1908)
Οτι οι άνθρωποι διαφέρουσιν αλλήλων εις λόγον χαρακτήρος και καθόλου βιοτικών συνηθειών
Έφερε τον άνεμο κουβάρι
(1908)
Βλ. Πολ. ελ. λ. Αρ. 13
Άντρα μου, αντρούλλη μου, αν ηξέρου π' άλλον άντρα χωραΐτη, Μωραΐτη, μαραγκό τσαί καλαφάτη τσ' άλλος δεκοχτώ νομάτους, αν ηξέρου π' άλλον άντρα να με κάψη το κουρκούτι
(1908)
Ένς άντρας έβαλε υποψία πως η γυναίκα του πάγαινε με άλλον άντρα τσαί τήνε γρίνιαζε, τσείνη έλεγε πως δεν ήξερ άλλον άντρα “τσ' α λέου ψέματα” λέει “να με κάψη το κουρκούτι, ειδέ μη να κάψη σένα, γιατί έτυχε να βράση ...
Κάσε, κόττα μου, στ' αυγά σου τσαί στα πετρολίθαρά σου για να βγάλης τα πουλιά σου ούλα κι – κι - κι τσ' ένα κα – κα – κα
(1908)
Ούτως εν Κονίστραις ο τελευταίος στίχος λέγεται ενταύθα και άλλως “ούλα κου-κου-κου τσ' ένα κα-κα-κα” ή “πειότερα κου-κου-κου, πειό λίγα κα-κα-κα. Δια του κι-κι-κι,κο-κο-κο και κου-κου-κου νοούνται αλέκτορες, δια δε του ...