Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2961-2970 από 3101
Είπανε του bάρbα του Λουκά το 'ιο Λουκάτσι και το' κακοφάνηκε, gι ήκαμε do σκουρτούτσο dου φυτίλια, φυτίλια
(1963)
Λέγεται όταν θιγή κανείς χωρίς σοβαρή αιτία
Του κακομοίρη το κερί κι αν άψη κιόλα σβήνει, 'ιατί του καλορίζικου η τύχη δεν αφίνει (ή δε d' αφίνει)
(1963)
Λέγεται και μόνο ο πρώτος στίχος
Ο Μάρτης βάνει το σκύλο στο dροσό και το gάτη στο bυρόμαχα
(1963)
Gάτη = γάτης, γάτος, bυρόμαχα = οι πυρόμαχοι
τση μαdουλίδας το πουλί πεέdηση δεν έχει, τώρα τσι θεν από ενιά, το έχει είdα το θέσι;
(1963)
Ερμηνεία: Δηλαδή ευκολώτερα σποκαθίστανται οι όμορφες και οι από οικογένεια παρά οι εύπορες
Οι dεbέλες κι οι λωλές τσ' έχου τζι μοίρες τσι καλές
(1963)
Λωλέσ ή ζαβές. Λέγεται όταν κάποια ταμπέλα η ανόητη η ερωτόληπτη αποκατασταθή, επίσης και όταν κάποια καλή κοπέλα μένη ανύπαντρη η κακοπαντρεύεται
Ο κουφός, σα bου θέλει, το σάζει
(1963)
Το σάζει = το διορθώνει, το φτιάχνει
Να 'δα 'κείνος, πούβρε dο κουδούνι
(1963)
Ή να 'δα 'κείνος, πούβρε dο κουδούνι κι' ήθελε να βοσκίση
Το παιδί που δε bάρη τη gουλούρα dου το Σαββάτο, τη χάνει
(1963)
Δηλαδή όταν κάτι δεν μας δοθή ή δεν το διεκδικήσωμε την ώρα, που προσφέρεται, ύστερα συνήθως χάνεται για μας