Αναζήτηση
Αποτελέσματα 21-30 από 1725
Είπαν της τιμημένης πουτάνα και έμπην έσσω και ερρομανίστην
(1924)
Αμφότεραι αι παροιμίαι λέγονται συνήθως ομού προς έξαρσιν της φιλοτιμίας της εντίμου γυναικός εν σχέσει προς την αναίδειαν της ελευθερίων ηθών
Έμεινε ξερός και ρούκανος
Λευκάς...
Παντελώς άφωνος...
Ροκάνι – ρόκανος και αρρόκανος – ρούκανος = ξερός. Οιονεί υπό της ρυκάνης εξεργασμένος (αρρόκανος (α – προθετικόν)...
Παντελώς άφωνος...
Ροκάνι – ρόκανος και αρρόκανος – ρούκανος = ξερός. Οιονεί υπό της ρυκάνης εξεργασμένος (αρρόκανος (α – προθετικόν)...
Ο λαός και το περτίκιν και ο κακός ο νοικοκύρις τογ Γεννάρην χαίρουνται
(1924)
Διότι ο νοικοκύρις θωρείται καλός, όταν είναι προνοητικός και φροντίζει εγκαίρως δι' όλα τα χρειώδη του οίκου του χωρίς να είναι υποχρεωμένος, μέσα εις το αφφάλιν του χειμώνα, ως αποκαλείται ο Ιανουάριος, να τρέχη δεξιά και αριστερά δια να...
Ο λαός και το περτίκιν και ο καλός ο νοικοκύρις τογ Γεννάρην χαίρουνται
(1924)
Εκφέρεται συνηθέστερον...
Διότι ο νοικοκύρις θωρείται καλός, όταν είναι προνοητικός και φροντίζει εγκαίρως δι' όλα τα χρειώδη του οίκου του χωρίς να είναι υποχρεωμένος, μέσα εις το αφφάλιν του χειμώνα, ως αποκαλείται ο Ιανουάριος, να τρέχη δεξιά και αριστερά δια να...
Διότι ο νοικοκύρις θωρείται καλός, όταν είναι προνοητικός και φροντίζει εγκαίρως δι' όλα τα χρειώδη του οίκου του χωρίς να είναι υποχρεωμένος, μέσα εις το αφφάλιν του χειμώνα, ως αποκαλείται ο Ιανουάριος, να τρέχη δεξιά και αριστερά δια να...
Εν και εν η αξίσι του οφτου, αμμάν η παραπόνησί του
(1924)
Ερμηνεία: Επί των μη τυγχανόντων τινός, όπερ έπρεπεν ή ανέμενον να τοις δοθή, και παραπονουμένων διά την παράλειψιν δήθεν και όχι διά το παραλειφθέν. Συνοδεύεται από κείμενο......
Ο πελλός εν και θέλει κουδούνιν
(1924)
Ευκόλως διακρίνεται...
Παρεμφερής και ο πελλός και τ' άσπρον άλοον που μακρυά χωρίζει...
Παρεμφερής και ο πελλός και τ' άσπρον άλοον που μακρυά χωρίζει...
Ο μάντις, ρήας και α γενή, πάλε μαγκές μυρίζει
(1924)
Ερμηνεία: Ο εξ αγενούς και ταπεινής καταγωγής, και προαγόμενος, πάλιν αγενής φαίνεται...
Ο πελλός εν και θέλει κουούνιν
(1924)
Ευκόλως διακρίνεται...
Παρεμφερής και ο πελλός και τ' άσπρον άλοον που μακρυά χωρίζει...
Παρεμφερής και ο πελλός και τ' άσπρον άλοον που μακρυά χωρίζει...
Από πάνω τέλι τέλι και ποκάτω αρκοκονίδιν
Ήτοι: Η μεν επιφάνεια της κόμης της κεφαλής κοσμείται δια κεχρυσωμένων ταινιών, υπό δε ταύτην αφθονούσιν αι κονίδες...
Άρκος = Άγριος, άφθονος, πολυπληθής...
Δια τουτο και η Βυζαντινή παροιμία: Απ' έξω ένι καλοκτένιστος και μέσα γέμει ωραίον κονίδιν ήτο ίσως άγριον κονίδιν...
Άρκος = Άγριος, άφθονος, πολυπληθής...
Δια τουτο και η Βυζαντινή παροιμία: Απ' έξω ένι καλοκτένιστος και μέσα γέμει ωραίον κονίδιν ήτο ίσως άγριον κονίδιν...
Με καλλύτερόσ σου φαε, πκιε και νηστικός σηκώθου
(1924)
Κοίταξε μάλλον κάτι να μάθης, να ωφεληθής και μη έχε τον νουν σου στο φαγοπότι και τόσον πολύ...