Αναζήτηση
Αποτελέσματα 11-20 από 22
Αγλιά φ' τον κρίνουν δώδεκα, και δεν τον κρίνει ο νους του
(1952)
Φ' τον = που τον, δώδεκα = θύμημα της παλιά δωδεκάδας των γερόντων
Πόχει στα ξένα καρτερεί, και στη σκλαβιά παντέχει
(1952)
Παντέχω = περιμένω
Καλά 'ν και τ' ασφακόρογγα με το ροΐ το λάδι
(1952)
Ασφακόρογγα = τα κομπιά της ασφάκας (φυτό: ελελίσφακος)
Και τι δεν κάνει ο γοργονάς!
(1952)
Γονάς=παράς, χρήμα (Ίσως από το ευαγγελικό κορβανάς, Ματθ. 27,6)
Οι Θιακοί ευρήκαν το Θεό με τη γνώση
(1952)
Δεν νομίζω πως αυτό βγήκε από το ανέκδοτο της Ιθάκης. Φαίνεται πως είναι λογοπαίγνιο με τις λέξεις Θιακός και Θεός, όπου το θιακός χρησιμοποιήθηκε σαν να σημαίνη θεακός, δηλαδή οπαδός του Θεού. Υπάρχει άλλωστε παροιμία και χωρίς το Θιακός, που λέει...
Μάρτης είναι, νάζια κάνει πότα κλαίει, πότα γελάει
(1952)
Νάζια (τουρκική) = Καμώματα...
Ερμηνεία: Μέσα στην ίδια μέρα και βρέχει και βγάζει ήλιο...
Ερμηνεία: Μέσα στην ίδια μέρα και βρέχει και βγάζει ήλιο...