Αναζήτηση
Αποτελέσματα 381-390 από 569
Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ούκ έχει
(1936)
Αυτή την παροιμία στο Αυδήμι την συνήθιζαν όταν ήταν Σαρακοστή και ήθελαν να προτρέψουν ένα μουσαφίρη να φάγη αρτήσιμα, αδιάφορο αν ο μουσαφίρης δεν ήταν ούτε οδοιπόρος ούτε καν ξένος παρά ένας γείτονας ή συγγενής τους ... ...
Όξου από τ' bοδογυρία μ', ας είναι κι αδρεφή μ'
(1938)
Το έλεγαν οι γυναίκες, όταν εκατηγορείτο στενή τις αυτών συγγενής. Ήθελαν δε βα ειπούν, οτι η κατηγορία δια των συγγενή των δεν είναι δυνατόν να θίξη τας ίδιας, διότι έκαστος ευθύνεται ατομικώς δια τας πράξεις του
Αυτά δι θα μας πάνα στους Αγά
(1936)
Ήθελαν με την παροιμία αυτή να χτυπήσουν τη ματαιοδοξία και τις επιπόλαιες φροντίδες
Την αγροικιάν τη ρώτησαν “πόσες οκάδες είναι”, και εκείνη αποκρίθηκε “Βασίλισσα θα γίνη”
(1937)
Ήθελαν να πούν ότι οι νουνεχείς και οι σώφρονες είναι ολίγοι, εν αντιθέσει προς τους ανοήτους, οι οποίοι πλεονάζουν
Να 'σαι καλά του Άγουστο που 'ναι παχειές οι μύγες
(1937)
Κοροϊδία και ένδειξη δυσανασχετήσεως για την παχυδερμία ωρισμένων ανθρώπων που ενόμιζαν ότι εξωπλήρωσαν το καθήκον των προς άλλοις, κάμνοντας κάτι που εύκολο που θα το κάμναν κ χωρίς να έχουν καμία υποχρρέωση
Η Θεός φτωχά κι' ορφανά κάμιν', άμοιρα δι gάμιν'
(1938)
Ελέγετο όταν εμάνθανον περί της αποκαταστάσεως πτωχού και απροστατεύτου τινός παιδιού
Αρεσά τ' χορτασά τ'
(1938)
Δια τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι ενηργούν χωρίς να συμβουλεύωνται τους άλλους
Μ' ένα λουλούδ' άν' ξ' δέ γένεται
(1938)
Η ευτυχία πρέπει νά είναι γενική
Άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο
(1936)
Η παροιμία παρήχθη από το γεγονός ότι εκείνοι που τρώγουν άγουρα τα φρούτα βγαίνουν κερδισμένοι, ενώ εκείνοι που περιμένουν να καλογίνουν, βρίσκουν μόνον φύλλα στα δένδρα. Η παροιμία πιο συχνά λέγεται για κείνους που ...