Αναζήτηση
Αποτελέσματα 41-50 από 190
Βλάχος και φιλοτιμία δυο πράγματ' εναντία
(1929)
Αυστηρά κάπως η κρίσις του λαού. Πάντως εξακολουθεί να λέγηται η παροιμία αυτή.
Μονό δέ φτάνει, διπλό φτάνει και περ'σεύει
(1929)
Από κακήν εκτίμησιν των πραγμάτων υποβαλλόμεθα πολλάκις εις διπλούν άσκοπον κόπον ή εις περιττάς δαπάνας
Τ' Άι – Μηνά σου μήνυσα και τ' Άι – Φιλίπ' αυτού είμαι
(1929)
Λέγεται περί της πρώτης χιόνος ήτης κατά το β΄δεκαήμερον του Νοεμβρίου επισκέπτετα τα ορεινά χωριά της επαρχίας μας
Δεν' τη γάτα και τρώει
(1929)
Έτσι λέγουν για τον πολύ φιλάργυρο
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει
(1929)
Η ακράτεια της γλώσσης πολλούς πολλάκις εζημίωσεν
Δό μου κυρά τον άντρα σου και σύ βάστα τον κόπανο
(1929)
Δεν πρέπει να δίδωμεν ή να δανείζωμεν αντικείμενα, άτινα μας είναι απολύτως αναγκαία ανά πάσαν στιγμήν
Ομπρός γκρεμός καί οπίσω ρέμα
(1929)
Λέγεται όταν δέν βλέπωμεν ουδεμίαν διέξοδον από μίαν δύσκολον θέσιν εις τήν οποίαν ευρισκόμεθα
Ο Θεός ανεβάζει και κατεβάζει
(1929)
Τα ανθρώπινα μεταβάλλονται, δεν στέκονται πάντοτε στο ίδιο μέρος
Προσώρας επαντρεύτηκα και γέρασα με ταύτη
(1929)
Προσώρας = προσωρινα
Και παπάς γίνκες Κώστα; Έτσι τόφερε η κατάρα
(1929)
Ερμηνεία: Πολύ ευμετάβλητος είναι η τύχη, ενίοτε ο άνθρωπος εξ αδυσωπήτου αναγκης μετέρχεται εν επάγγελμα, εις το οποίον ουδεμίαν διάθεσιν ή κλίσιν είχε, ουΔε το είχε σκεφθή ποτέ