Αναζήτηση
Αποτελέσματα 75891-75900 από 75974
Τάζ' ου σκύλους τς σκύλας καρβέλια όσου να τς απουλύς' τα κόμπια!
(1937)
Γνωστόν είναι ότι το γεννητικόν όργανον του σκύλου κατά την συνουσίαν εξογκούται ["κόμπους'] κατά το μέσον, εξ' ου και το κόλλημα
Κι απέ ύστερα: Τι φουρνατζής ήτανε ου πατέρας μ'; (Ελέγει δηλ. προς την σκύλαν όταν του ...
Ο Τούρκος είνε σαν τον πούτσο. όσο τον χαϊδεύεις δυναμώνει.
(1931)
Χυδαιολογική παροιμ. δηλούσα ότι τον Τούρκον δεν πρέπει τις να περιποιήται πολύ και να του δεικνύη περισσήν ευγένειαν, διότι τον ευγενή τρόπον εκλαμβάνει ως αδυναμίαν, θρασύνεται ως εκ τούτου έτι μάλλον και καταντά ...
Τον Τούρκο όλη την ημέρα να τον έχης στην αγκαλία, λίγο αν τον αφήσεις να ξεκουρασθή αμέσως θα πη γκιαούρ(*)
(1923)
(*)Άπιστε
Και δια των τριών τούτων παροιμιών συνενούνται με την φιλοχρηματίαν αν και την προς την αρπαγήν ροπήν του Τούρκου αι συγγενείς ψυχικαί διαθέσεις της αχαριστίας και απληστίας, αίτινες εξ ίσου είναι χαρακτηριστικαί ...
Αν φιλοξενήσης Τούρκο, θα σε ζητήση και ντις παρασί(*)
(1923)
(*) Αμοιβήν δια τον κόπον των οδόντων του. Αμφότεραι αι λέξεις είναι τούρκικαι. Ντίς=οδούς. Και δια των τριών τούτων παροιμιών συνενούνται με την φιλοχρηματίαν και την προς την αρπαγήν ροπήν του Τούρκου αι συγγενείς ψυχικαί ...
Χαίρεται ο Τούρκος στ' άλογο, κι ο Φράγκος στο καράβιν
(1923)
Εις την δευτέραν εκδηλώνει ο ελληνικός λαός κυρίως τίνα ιδιότητα ως ουσιώδες γνώρισμα, ως κυρίαν κρατικήν δύναμιν, ανεγνώριζες εις εκάτερον των αντιπάλων, των διεκδικούντων την κατοχήν και κυριότητα της πατρίδος του. Το ...
Τάσσω τ' αμπέλια μου ν' αρμάσω τα παιδκιά μου, τζ' άμα ταρμάσω τζ' ύστερα, τ' αμπέλια εδ δικά μου
(1940)
Επί ψευδών υποσχέσεων δια να επιτύχομεν τον σκοπόν μας.
Αυτό το χτένι σ' αυτό το παννί, δεν ταίριαξε. Αυτά που μου λές είναι πράγματα αταίριαστα και ασυμβίβαστα
(1956)
Αν δεν ταιριάζαμε, δε συμπεθεριάζαμε. Για τους συμπεθέρους και καλούς φίλους, που διατηρούν καλές σχέσεις.
Σε Τούρκου σπίτι να τρώς, αλλά να μην κοιμάσαι, σε Οβριού σπίτι να κοιμάσαι, αλλά να μην τρως και σε Χριστιανού να τρώς και να κοιμάσαι
(1925)
Ο α είναι ασελγής, ο β δόλιος
Μην τάηζς 'ς του πιδί κι 'ς τουν αγίουν κερί
(1911)
Οι παίδες και οι άγιοι είναι εξ' ίσου απαιτητικοί δια τα υποσχεθέντα αυτοίς. Ο άγιος απιτεί τα υποσχεθέντα αφιερώματα εμφανιζόμενος εν ενυπνίω, πολλάκις δε και απειλών.