Αναζήτηση
Αποτελέσματα 191-200 από 341
Εποίκεν την κοσσάραν “ξἰ !” κ' επέρεν-άτεν ας στην καρδίαν
(1929)
Έκανε η κόττα ''ξι!'' και πιάστηκε η καρδιά της...
Επί προσποιητής και υπερβολικής ευαισθησίας γυναικός...
Επί προσποιητής και υπερβολικής ευαισθησίας γυναικός...
Σ σα χείλα 'του εν πρόβατον κι ας σην καρδίαν λύκος
(1929)
Σ τα χείλη του είναι πρόβατο και 'ς την καρδιά λύκος...
Επί του δολίου...
Παραλλαγαί: Σ σα χείλα πρόγατον και Σ σην καρδίαν λύκος...
Επί του δολίου...
Παραλλαγαί: Σ σα χείλα πρόγατον και Σ σην καρδίαν λύκος...
Έκαψεν το μαλέζ', ας έτον κ'έναν φαείν!
(1929)
Ερμηνεία: Επί κακού προερχόμενου εξ' ουτιδανού ή αποτυχίας εκ μικράς αφορμής...
Έκαψε το κουρκούτι, ας ήτο και φαγεί...
Παραλαγή: Έκαψε με το μαλέζ', να μοίαζε και φαεί...
Έκαψε το κουρκούτι, ας ήτο και φαγεί...
Παραλαγή: Έκαψε με το μαλέζ', να μοίαζε και φαεί...
Ας σον Θεός έναν ημέραν πα να κλέφ'ς καλόν έν'
(1929)
Από το θεό και μια ημέρα να κλέψης είναι καλό πράγμα. Δεν πρέπει να κοπιάζωμεν πολύ, αν μέλλη να ελαττωθή έστω και κατά μίαν ημέραν η ζωή...
Αν την ειπής 'κυράτσα μου 'θενά σε ειπή 'νυφίτσα μου!
(1929)
Όπως φέρεσαι συ εις τους άλλους, ούτω θα σου φέρωνται και εκείνοι...
Η μεταφορά εκ των σχέσεων νύμφης και πενθεράς...
Η μεταφορά εκ των σχέσεων νύμφης και πενθεράς...
Ατό η καλομάννα μ' πα εξέρ' ατο
(1929)
Αυτό και η γιαγιά μου το ξέρει. Προς τον αγνοούντα πράγμα πασίγνωστον ή προς τον καυχώμενον ότι γνωρίζει τι σπουδάιον, όπερ όμως είναι ανάξιον λόγου και γνωστόν εις όλους. Παραλλαγή “΄ξέρ΄ αν (το ξεύρει) Κοτ....
Ακαμάτραν νύφεν έχω κι ακαμάτρας θυγατέραν
(1929)
Οκνηρά νύφη έχω και οκνηράς θυγατέρα...
Επί νωθράς νύμφης, αλλά συγχρόνως και μεμψιμοίρου πενθεράς...
Επί νωθράς νύμφης, αλλά συγχρόνως και μεμψιμοίρου πενθεράς...
Βερεσιάν κρασίν πού πίν' δύο φοράς μεθύ'
(1929)
Όποιος πίνει κρασί βερεσέ μεθά δύο φορές, δηλαδή μίαν φοράν όταν πίνη καί δευτέραν όταν πληρώση. Τραπεζούντα: ειρωνικώς επί της στενοχωρίας τού πίνοντος καί ευθυμούντος, όταν πρόκειται νά πληρώση τόν λογαριασμόν...
Έμ τ' ελαίας τ' έξ' έμ τ' ωβγού τ' απέσ'
(1929)
Καί τής ελιάς τό έξω καί του αβγού τό μέσα. Επί τού πλεονέκτου...
Αούτος ο Θεός πασκείντο εν Αρναούτ' ς;
(1929)
Αυτός ο Θεός μήπως είναι Αρβανίτης. Ο Θεός δεν είναι σκληρός και άδικος αλλά τιμωρεί τους κακούς και ικανοποιεί τους αδικουμένους...