Αναζήτηση
Αποτελέσματα 881-889 από 889
Ας σή τζιτζί σ' το κουδούκ' έκοψες κ' εδέκες με
(1929)
Από τή ρώγα του βυζιού σου έκοψες και μου το έδωσες
Πάππο μ', το μυτί σ΄ υλίζ'. Υιέ μ', χειμων'κός έν. Αρ' εγώ την άνοιξιν πα εξέρω σε
(1929)
Παππού μου, τρέχει η μύτη σου – Γιε μου, είναι χειμώνας – Μα εγώ σε ξέρω κι από το καλοκαίρι
Η κοσσάρα 'ς σην αυλήν καλεμέντσα ας εν 'κι αν θελτς κι ας μ' ωβάζ'
(1929)
Η κόττα 'ς την αυλή ας είναι όμορφη κι αν θέλη ας μη κάνη αβγά
Ας ούλων το κακόν το παιδίν κι ας ούλων ο καλόν ο γαμπρόν
(1929)
Το χειρότερο απ' όλα τα παιδιά κι ο καλύτερος απ' όλους τους γαμπρούς
Όποια δεν έχει άντρα κι άλογο δεν έχει δουλειά 'ς το κατευόδωμα
(1929)
Εις την προπομπήν προσώπου ή την γαμήλιον προπομπήν δεν είναι εύκολον να συμετέχη γυναίκα στερουμένη συζύγου και ίππου. Εντεύθερν η παροιμία επί του μη δυναμένου ένεκα της κοινωνικής του θέσεως να λάβη μέρος εις κοσμικάς ...
Εκάεν υλέε, κ' είνας μάννα π' εγέννεσεν οφίδ' είπεν 'ναηλί εμέν, θα καίεται τ' οφίδ' μ'
(1929)
Κάηκε το δάσος και μια μάννα που γέννησε φίδι είπε: ''αλίμονό μου, θα καή το φίδι μου''
Εκυλίεν ο γάϊδαρον κ' εξύαν τα κοκκία, ο γέρος κλαίει το γάϊδαρον κ' η γραία τα κοκκία
(1929)
Κατρακύλισε ο γάϊδαρος και σκόρπισε το σιτάρι, ο γέρος το γάϊδαρο κ' η γριά το σιτάρι
Ας ση σκυλλί το ποδάρ' το λιθάρ' κ' εγουεύω
(1929)
Δε λυπουμαι την πέτρα από του σκυλλιού το πόδι
Εμέν μάννα 'κ' εγέννεσεν, εμέν κύρις 'κ' εποίκεν, εμέν κορώνα ξέρασεν απάν' 'ς σο μεσοστρατίν, έσειξεν το φτερούλιν ατ'ς κ' εμέν εκαταρέθεν 'να μη χαρής, να μη χαρής, να μη καλόν ελέπης
(1929)
Εμένα μάννα δεν γέννησε, εμένα πατέρας δεν έκανε, εμένα κόρακας ξέρασε απάνω 'ε το μεσοστρατί, κίνησε τη φτερούγα του και με κατραράστηκε