Αναζήτηση
Αποτελέσματα 11-20 από 95
Και μου – ου – ου παπούτσι να μπαλώσωμε
(1928)
Από παραμύθι...
Και μου – ου – ου = φευγιό...
Και μου – ου – ου = φευγιό...
Που προλάβει και στο μύλο
(1928)
Όποιος προφτάξει θ' αλέση. Όποιος είναι πιο άξιος θα γεμίση τη στάμνα του, και κει που τη βάζει στην κάνουλα μπορεί να πη την παροιμία...
(Ω καμένη!) μεγάλη 'ν' η καταπίρθα ντου λαιμού σου και κατηπίνεις ό,τι κι αν ακούσης
(1928)
Όταν λένε κακά λόγια και δεν στρέφη απόκριση...
Καλοέροι και παπάδες όλοι παίζουνε τσ' αμάδες
(1928)
Όταν βγει κάποια μόδα π.χ. Και την κάμουνε κι όσοι ακόμα δεν τους ταιριάζει...
Μάθια σφαλούν και μάθια 'νοίουνε
(1928)
Τώρα πεθαίνω γω πούμαι πλούσιος και αδελφός μου που ναι φτωχός με κληρονομά...
Νοίουνε = ανοίγουνε...
Νοίουνε = ανοίγουνε...
Όσο σηκώνει μια μυία στο φτερό τζη και πετά
(1928)
Όσο σηκώνει μια μυία στο φτερό τζη και πετά δεν ήπηρεν απού το σπίτι dωνε...
Ο Ακριβός για το καρφί χάνει και το πέταλο
(1928)
Λυπάται να βάλη το καρφί και φώγει ολόκληρο το πέταλο...
Μακάρι ναγάπα και τη gοιλιά τζ' ετσά
(1928)
Φράση πολύ συνηθισμέμη που λέγεται όταν ξέρωμε πως δεν μας αγαπά κάποιος που μας λέει πως μας αγαπά). "Αγάπα σε, λέει, μα συ δε do καταλαβαίνεις.- Ναι, η καμένη. Το νου τζη χάνει. Μακάρι ν' αγάπα και τη gοιλιά τζ' ετσά"....
Άλυτη να τη βγάλουνε σα ντο Μπασαλιφτή
(1928)
Ήτανε θαρρώ ένας γέρος που τον λέγανε Πασαλιφτή και δεν έλυωσε όταν πέθανε. Κι' ύστερα από χρόνια που τον βρήκανε, για να μετανοή ο κόσμος (πιστεύουνε τυφλά στον αφορισμό) τον πήγανε και τον στήσανε στην αυλή της Παναγιάς και πηγαίνανε και τον...
Όλος ο κόσμος είναι κερατάς
(1928)
Αυτό έχομε ένα γείτονα όπου το δημιούργησε, είναι βλάκας και δε μιλεί και καθαρά, γιαυτό το λέει, όλοι ο κόσμος είναι κερατάς και σχεδόν έτσι το λένε όλοι, έμεινε πια ως παροιμία μες στο χωριό και μάλιστα τη μεταχειρίζεται πολύ συχνά γιατί ταιριάζει...