Αναζήτηση
Αποτελέσματα 61-70 από 455
Ημάλιασιν η γλώσσα μου να του μιλού
(1941)
Λέγεται δι εκείνον τον οποίον δεν δύναται τις να καταπείση, καίτοι τοσάκις τω ωμίλησεν, ώστε η γλώσσα του εστέγνωσε και εξηράνθη, ετραχύνθη
Η ζουή χαν ένερον πιρνά και φεύγει
(1941)
Ένερουν = όνειρον
Χάν αβδέλλα ρουφά το γαίμα μου
(1941)
Λέγεται δια τους δισαποσπάσεως προσκολλώμενους εις τινα και διηνετώς αποσπώντας τι παρ' αυτού. Ο θεόκριτος περί έρωτος λέγει : Αιαί, Έρως ανιαρέ, τι μου μέλαν εκ χρόος αίμαι εμφύς κι λιμνάτος άπαν εκ βδέλλα πέπωκας; Β. 55
Αδειασί μας τη γουνίαν
(1941)
Λέγεται προς απομπομπήν οχληρού
Απορριξιμιόν καράβιν σ' ααθού λιμνιώναν
(1941)
Λέγεται δια τους ανικάνους ή τους ατυχήσαντας και τυχόντας γενναίας τυχός προστασίας. “Δέδοται άγρα και τους κακούς”
Απ' τ' αυτίν κή 'ς του δάσκαλουν
(1941)
Δεν πρέπει να βραδύνη η τιμωρία του πταίσαντος, αλλ' έστω αυτή άμεσος
Άρρητ' αθέμιτα κουκκιά μαγειρεμένα
(1941)
Δια τας λέγοντας και επαναλαμβάνοντας λόγους ασαφείς
Βγαίννει η αντιλαβού;
(1941)
Υπάρχει κέρδος, ωφέλεια εκ της ενέργειας ταύτης
Άρπα τα κη κουστιβήρα
(1941)
Λέγεται μετά φιλονικίαν
Βασιλικός ορισμός ιργή Θεού
(1941)