Αναζήτηση
Αποτελέσματα 221-230 από 708
Ζ΄ ναίκας ΄ς τα σεράνdα κατζία να πγέσ΄ τόϊνα · ατσείνο πάλι νdα ΄νανοστείς και τσαί νdα πγέσ΄
(1951)
Της γυναίκας από τα σαράντα λόγια να πιάσεις (δεχτείς) το ένα · και κείνο πάλι να το σκεφτείς καλά και να το πιάσεις
Ο υμνός φεύgει ση γωνία, ο νησιτκός βγαίνει σο θύρι
(1951)
Ο γυμνός φεύγει στη γωνία (του σπιτιού), ο νηστικός βγαίνει στην πόρτα. Έχει την ίδια έννοια με την προηγούμενη. Τις έλεγαν σα δικαιολογία όταν ξόδευαν κάτι για να ντυθούν. Την έλεγαν κι αλλιώς. Ο ύμνος φεύgει πέσου, ο ...
Δόσιμα εν dου Θιού το δόσιμα του ισανού τίπος τζό 'νι
(1951)
Δόσιμο είναι του Θεού το δόσιμο, τ'ανθρώπου τίποτε δεν είναι. Μονάχα αυτό που μας δίνει ο Θεός αξίζει
Η ΄ναίκα ένι ΄ς το δϊέβο τσ άβ μέ(γο) δϊέβος !
(1951)
Η γυναίκα είναι από το διάβολο πιο μεγάλος διάβολος ! Αυτό, λέει, το είπε ο Άγι- Αντώνης, όταν είδε πως μία γυναίκα έβαλε το διάβολο μέσα στη στάμνα. Δες τον αριθ. 184
΄Ναίκα είσαι τσαί τζο κατζεύ ;
(1951)
Γυναίκα είσαι και δε μιλάς ; Οι γυναίκες τότε στα Φάρασα δεν μπορούσαν να μιλούν μπροστά στους άντρες
Κακκαβίζουν dα γρούσε σου
(1951)
Λαλούν τα γρόσια σου. Το κακκαβίζω από τη λαλιά της πέρδικας :κακκάβ, κακκάβ
Ζ' γουώσσας τσερεμές
(1951)
Για την προσβολή και το πλήγωμα που μπορεί να δώσει ένας κακός λόγος
Εν΄ δεβόκου ΄ναίκα !
(1951)
Είναι διαβόλου γυναίκα
Είσ' άν(d)ι Ακρούτ' , 'ς το κατζί τζο παίρεις
(1951)
Είσαι σαν Ακρούτης ' από λόγια δεν παίρνεις