Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-10 από 95
Μάτια μου 'ξινόροϊδο και χαβιαρομανέστρα, την Κυριακή ήσουν ώμορφη και την Δευτέρα χέστρα
(1918)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Όσο κάθετ' ο κερατάς, αξαίνουν τα κέρατά του
(1918)
Ερμηνεία: Επί υποθέσεως, ης διστάζει τις να επιληφθή και χρονοτριβεί, ενώ γινώσκει ότι η εκτέλεσις έσται αναπόφευκτος
Κάνει σαράντα κόμπους το λεφτό
(1918)
Ερμηνεία: Λέγεται προς δήλωσιν μάλλον της υπερβολικής οικονομίας, της “νοικοκυροσύνης” ή της εσχάτης φιλαργυρίας
Καλός κακός ο χοίρος μας, κ' ευρέθη χαλαζιάρις
(1918)
Ερμηνεία: Άνθρωπος, παρ' ου πολλά τις προσδοκά
Όθεν κι' αν πάη τ' άλεσμα, στο μύλο θ' αρρεβάρη
(1918)
Ερμηνεία: Μη ματαιοπονής προσπαθών ν' αποτρέψης το μοιραίον τέλος μιας υποθέσεως
Σο έχω απά ς' τ' αστάχι τση μύτης μου
(1918)
Ερμηνεία: Φράσις σημαίνουσα ότι προ πολλού τις είναι σφόδρα ωργισμένος κατά τινος
Του πουλιού το γάλα
(1918)
Ερμηνεία: Σπάνιον, δαπανηρόν, πολύτιμον φαγητόν
Μεροδούλι μεροφάϊ
(1918)
Ερμηνεία: Λέγεται περί του μη φροντίζοντας ποσο προς αποταμίευσιν αλλά εξοδεύοντος πάνθ' όσα έχει
Κερατάς και ζημιωμένος και τα δυο τα 'χ' ο καϊμένος
(1918)
Ερμηνεία: Ούτως η πλήρης παροιμία, αλλ' η συνήθης φράσις του διττώς αδικουμένου, του ευρίσκοντος άδικον, είναι: Κερατάς και ζημιωμένος
Φρύγει το σκατό του
(1918)
Ερμηνεία: Φράσις δηλωτική της άκρας φιλαργυρίας