Αναζήτηση
Αποτελέσματα 151-160 από 285
Όποιος πέσ στ θάλασσα, στο φίδ dλύζεται
(1941)
Ο ευρισκόμενος εν μεγάλω κινδύνω δεν διακρίνει εχθρόν και φίλον. Λέγεται και έτσι...
Ο ελπίζων χαίροντας απολαμβάνει χέζοντας
(1941)
Ο ελπίζων επιτυγχάνει. Υπόκειται ο εξής μύθος: Ένας άθρεπος έλεγε έχ' ελπίδα νά πλουταίν' καί νά γλυτώσ απ' τά βάσανα τσή φτώχειας. Αμά κάθε χρόνο καί χειρότερα. Μιά μέρα βγήκε σά όξω νά κάμ τό χοdρό τ τό νερό, κι εκεί πώκατσε πήρε κ' ένα τσάκνο καί...
Όχ΄ ΄κόμ μία βολά απ΄ τ΄ Άγαλαν γ΄ναίκα !
(1941)
Επί την ματαίως μετανοούντων δι΄ απερίσκεπτον πράξιν. Ένας Τσακηλιώτης πήρε γυναίακ από τ΄ Άγαλανι (χωίον απέχον 3 ώρες) γιατί είχε προίκα καλή. Παντρεύτηκε ανήμερα τ΄ άη Αντρίος και στο δρόμο τσ΄ έπιασε ένα χιόνι σκεπάσανε οι δρόμοι dεβιρdϊσκε τ...
Μη bιστευθής το φίλο σου και πης το μυστικό σου, κι' ο φίλος σου το φίλο του κι είναι κακό δικό σου
(1941)
Ερμηνεία: Επί των εμπιστευομένων τα μυστικά των εις τους φίλους των
Σαράdα φας, σαραdα πιής, σαραdα δώκις για τη ψυχή σ'
(1941)
Λέγεται δια την μνήμην των αγίων 40 Μαρτύρων κατά την οποίαν κατασκευάζουν λαλάγγια και το έχουν σε καλό να φάγουν 40 και να δώσουν εις άλλους 40 λαλαγγάκια για σχώριο...
Αρβωνιάσκε, νοιάσκε, παdρεύκε, χέσκε
(1941)
Επί νέας λεπτοφυούς και μη δυναμένης να φέρη τα βάρη του εγγάμου βίου. Ακόμη δε επί αδεξίου και αμελούς οικοδεσποίνης μη δυναμένης να διοικήση ευπρεπώς τα του οίκου της...
Dεϊμετέ να φας κολιό, παλαμίδα σε μυρίζ'
(1941)
Εφόσον δύνασαι να επιτύχης το καλύτερον θα το προτιμήσης ή ζητώντας το καλύτερο θα χάσης και το ολίγον που έχεις. Λέγεται και αντιστρόφως: “Παλαμίδα σε μυρίζ', βεϊμετέ να φας κολιό”...
Ο Κιανής, Γιαννής δε γένεται = Γιανή Κιανή ολμάζ
(1941)
Τούρκος όσον καλός και να είναι, δεν γίνεται χριστιανός...
Λέγεται και τουρκιστί, επί αδυνάτου μεταβολής...
Λέγεται και τουρκιστί, επί αδυνάτου μεταβολής...
Όλα τά χ' η Ζαφιρίτσα, μόν ο φερετζές τής λείπ
(1941)
Για κείνους πού ενώ έχουν πολλάς ελλείψεις αντί να συμπληρώσουν αυτάς κάμνουν κάτι πού καί άν έλειπε δεν θα τούς πείραζε...
Λέγεται καί η παραλλαγή: Γούλα τάχμε μόν αυτό μας λείπ...
Λέγεται καί η παραλλαγή: Γούλα τάχμε μόν αυτό μας λείπ...
Βαριά, να παμ' αλήγορα!
(1941)
Επί των βιαζομένων ν' αναχωρήσουν την τελευταίαν στιγμήν και ως εκ τούτου λησμονούντων να παραλάβουν μετ' αυτών τα προς τούτο αναγκαία. Επίσης λέγεται και διά τους βιαστικούς, οι οποίοι προσκόπτουν ή πίπτουν...