Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-10 από 57
Είναι κι άνθρωπος στο παρά, είναι και πέντε στ' άσπρο, είναι και άλλοι μερικοί, π' αξίζουν ένα κάστρο
(1937)
Με την παροιμία αυτή διατρανεύουνταν η διαφορά που υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων (Κάστρο = Φρούριο, αλλά και πολιτεία)...
Ξέρω και το νόμο και τα σκαρδέλια
(1937)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Έχουμε και σ'ν άκρ' αbέλ' και στου Τσαναξή χωριό
(1937)
Αμπέλι στων άκρα στην άκρα δεν μπορούσε να θεωρηθή αξιόλογο. Το δε Τσανακσή ήταν ένα ασήμαντο χωριουδάκι στον κάμπο
Ξέχαρτζα και δίχως χάκ(ι) και παπουτσια από τ' ράχ(η)
(1937)
Όταν κανείς πήγαινε να δουλέψη κάπου και δεν επρόκειτο να πληρωθή ή να αμειφθή ελάχιστα. Χάκι ήταν ο μισθός, χάρτζι το χαρτζηλίκι, δηλαδή, κάτι το έκτακτο. Και ο εν λόγων όχι μόνο δεν θα έπαιρνε μισθό και χαρτζηλίκι, αλλά και παπουτσια θα έκαμνε από...
Ο Γάνδι και η Χώρα και το μισό τ' Αυδήμ'
(1937)
ο αφορισμός εγένετο επειδή οι προυχοντες του Γανού και της Χώρας και μια μερίδα του Αυδημίου κατηγόρησαν αδίκως τον δεσπότη στο Πατριαρχείο...
Γιάνν' τον λέν, μαννούλα μ', Γιάνν' και Γιάνν' τον λέν κι κλάψ'τε τον
(1937)
Τα ονόματα Γιάννης και Μιχάλης, αν και ήταν σε μεγάλη χρήση, ήταν ως ονόματα, κακόφημα...
Την αγροικιάν τη ρώτησαν “πόσες οκάδες είναι”, και εκείνη αποκρίθηκε “Βασίλισσα θα γίνη”
(1937)
Ήθελαν να πούν ότι οι νουνεχείς και οι σώφρονες είναι ολίγοι, εν αντιθέσει προς τους ανοήτους, οι οποίοι πλεονάζουν...
Όσο ν' αλλάξ' η Ζουμπακιά, να βάνη το φκιασίδι, ο Ζουμπακάς αρμάτωσε και πάει για το ταξίδι
(1937)
Ερμηνεία: Την έλεγαν όταν κανείς ήταν πολύ βαρύς στις δουλειές του και ενώ δε μπορούσε να τελειώση μια ασήμαντη εργασία, όπως είναι το ντύσιμο και ο καλλωπισμός, ο άλλος ετελείωνε σημαντικότερα έργα όπως είναι το ξεκίνημα για ταξίδι. (όνομα...
Πως τ΄ ανεβαίνουν τα βουνά και πως τα καγγελίζουν ... οι καημένοι οι φτωχοί!
(1937)
Ερμηνεία : Αυτή η ιστορία ήταν ειρωνική για τους νεοπλούτους, οι οποίοι προσποιούνταν τον λεπτεπίλεπτο και δεν μπορούσαν να βαδίσουν ανηφορικούς δρόμους και να κάνουν βαρειές δουλειές, τις οποίες όμως πριν πλουτήσουν έκαμναν, όπως και οι πτωχοί...
Τι γυρεύ' η γιαλεπού στο παζάρ' ;
(1937)
Η παροιμία υτή έχασε την αρχική σημασία, η οποία είναι οτι η αλεπού κάμνει τις δουλείιές της ύπουλα και κρυφά και όχι δημόσια. Τώρα εξελίχθηκε σε παροιμία τιμητική και κολακευτική για τους ανθρώπους εκείνους που ζούν απέριπτα και λιτά, χωρία να...