Αναζήτηση
Αποτελέσματα 191-200 από 255
Αφού έχ΄ς μασιά, γιατί να καις τα χέρια σ;
(1936)
Το έλεγαν για να υποδείξουν την ευκολία που υπήρχε για να γίνη ένα έργο, και που ένας αδαής δεν την εμεταχειρίζετο...
Αυτά δι θα μας πάνα στου Δεσπότ'
(1936)
Ήθελαν με την παροιμία αυτή να χτυπήσουν τη ματαιοδοξία και τις επιπόλαιες φροντίδες...
Αργεί, άμα δε λησμονεί
(1936)
Εννοούσαν το Θεό, ο οποίος δεν λησμονεί τις κακίες των ανθρώπων και τις τιμωρεί...
Άλλ' αντ' άλλα τα μεγάλα
(1936)
Η παροιμία αυτή είχε και συνέχεια η οποία πότε λέγουνταν πότε δε λέγουνταν. Ήταν δε η συνέχεια διαφορετική...
Αλλού το όνειρο κι' αλλού το θάμμα
(1936)
Για πράγματα ανέλπιστα και εντελώς απροσφόκητα...
Από 'κεί που βγαίν' η γήλιος
(1938)
Περί περιποιήσεως και προσηλώσεως εις εκείνον που έχει συμφέρον...
Τον έστειλαν τον μπακλαβά εξηνταπέντα φύλλα, μ' αυτός δεν αποφάνηκε, τον έτρωγε στα ξύλα
(1937)
Η β' παραλλαγή: τον έστειλαν...λέγεται από τρίτους οι οποίοι σατυρίζουν με τον τρόπο αυτό το αταίριαστο συνοικέσιο (έλεγαν και το μπακλαβί)...
βλ. περισσότερα εις το έντυπον...
βλ. περισσότερα εις το έντυπον...
Τα κακομαζωμένα μ' σα κι μ' σα κι τα κακομαζωμένα, πάει η νοικοκύρ'ς μαζί
(1937)
Ο λαός πιστεύει αφ' ενός ότι το άδικο πληρώνεται αφ' ετέρου έχει υπόψη του πόσο δύσκολα μπορεί να διατηρηθή μια περιουσία, έστω και με κόπους αποκτημένη...
Βγαίν'(ς) κι λάδ'
(1938)
Ελέγετο δια κοινά πρόσωπα και κοινάς πράξεις, όταν κανείς προσπαθεί να καλύψη τας παρεκκλίσεις του...
Όσα ούτζάκια καπνίζ'να, θαρρείς κι μαγειρεύ'να
(1939)
Όσοι εφαίνοντο αξιοπρεπείς εις τας ανάγκης του επαγγέλματός των δε ήσαν και εύποροι...