Αναζήτηση
Αποτελέσματα 11-20 από 255
Αgούρ κι αgούρ χρόνος, Σκλυβργιά και σώβρακο
(1936)
Η παροιμία αυτή λεγόταν στο Αυδήμι σπανιώς όμως ολόκληρη και ήταν για τους πολλούς ακατάληπτη. (Στη Ραιδεστό έμαθα και την έννοιά της και το ιστορικό της): Ήταν κάποτε ένας μπακτσαβάνης που δούλευε μισθωτός και δεν ήξερε ούτε γράμματα, ούτε αριθμούς...
Ο Γάνδι και η Χώρα και το μισό τ' Αυδήμ'
(1937)
ο αφορισμός εγένετο επειδή οι προυχοντες του Γανού και της Χώρας και μια μερίδα του Αυδημίου κατηγόρησαν αδίκως τον δεσπότη στο Πατριαρχείο...
Διε γούγια και πάρε παιδί
(1938)
Όπως θα ιδή κανείς την αρχήν της υφής δια να εκλέξη το ύφασμα, τοιουτοτρόπως και δια τους ανθρώπους πρέπει να εξετάζη το ήθος και την διαγωγήν των γονέων...
Γιάνν' τον λέν, μαννούλα μ', Γιάνν' και Γιάνν' τον λέν κι κλάψ'τε τον
(1937)
Τα ονόματα Γιάννης και Μιχάλης, αν και ήταν σε μεγάλη χρήση, ήταν ως ονόματα, κακόφημα...
Ορίστε, γαbρέ, και σύκο, Α σ'κωθώ κι α σκωθώ, ζ'πεθέρα
(1939)
Παρεξήγησις. Επρόσφερον σύκο εις τον γαμβρόν και αυτός ενόμισεν ότι του είπαν να σηκωθή δηλ. να φύγη, δηλ. αυτός άκουσε: “Και σήκω”...
Χτήσε όνομα και μη πλούτη
(1939)
Στεκόμαστε κερί και φ'τύλ'
(1938)
Ξένος και στραβός είναι ένα
(1939)
Διε γούγια και πάρε παιδί
(1938)
Άλλαξ' η Μανωλιός κι' έβανε τα ρούχα τ' αλλοιώς
(1936)
Ερμηνεία: Λέγουνταν βέβαια και για κείνους που δεν είχαν να βάλουν άλλα ρούχα, και ιδιαίτερα για τις γυναίκες, που τις καθημερινές φορούσαν τα βρακιά τους από την ανάποδη και τις γιορτές τα έβαζαν από την όψη, είχε όμως και μεταφορική σημασία, και...