Αναζήτηση
Αποτελέσματα 111-120 από 570
Να με τρυπήσ'να τ' μύτ'
(1941)
Όταν ήθελε να δώση μεγαλυτέραν βάσιν εις τους λόγους του
Τ' Λεμονή τ' αbέλ' λο τ' Παμπούρ η φ'τγειά γομίσανε οι κάδοι κι' όλα τα βουτσιά
(1937)
Το τετράστιχο αυτό το έλεγαν οι Αυδημιώτες ειρωνικά, γιατί αυτά τ' αμπέλια ήταν τα μικρότερα συνέπιπτε δε και ν' αντικρύζουν
Κάλλιο να 'χω 'γώ πατός μου, παρά μάννα κι αδερφός μου
(1937)
Η παροιμία αυτή φανερώνει τη σκληρότητα των πλούσιων συγγενών, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται τη δυστυχία των πλησιέστερων συγγενών των
Έχ' το αλμπενή και τη γλυκειά τη γλώσσα
(1938)
Αλμπενή = πάρε εμένα
Διαβάτ΄ς ήρτε, διαβάτ'ς θα bεράσ'
(1938)
Το έλεγαν τρεις φοράς, όταν ησθάνοντο παροδικόν τινα πόνον. Επίστευον δε ότι θα περνούσε ο πόνος όταν το έλεγον
Όξου απ' τον Ιορδάνη
(1938)
Διά τους αυστόλως, και ανενδοιάστως παρανομούντας, μη ενδιαφερομένους ουδέ διά τα προσχήματα
Από τ' dρίτ' ούσαμι τ' dετάρτ'
(1938)
Δια τους σπάταλους, οι οποίοι δεν εφείδοντο των χρημάτων των
Η καθένας για τον εαυτό τ' , ο Θεός για όλους
(1937)
Το έλεγαν για να μη βοηθήσουν ανθρώπους δυστυχείς, προς τους οποίους είχαν κάποια ηθική υποχρέωση
Χωρίς προδότ' κάστρο δε bατιέται
(1938)
Όταν απεκαλύπτετο μυστικόν τι, το οποίον συνετέλεσεν εις το να διαπραχθή απροσδόκητον συμβάν
Μή bνίγεσαι μέσ' στη ξ'τέλα
(1938)
Ξ'τέλα = πήλινον αγγείον, πιατέλα