Αναζήτηση
Αποτελέσματα 11-20 από 173
Είναι ένα γαιδούρι και μισό
(1956)
Λέγεται δι άνθρωπον ο οποίος είναι αφιλότιμος, αχάριστος, και γενικώς τον έχοντα απρεπή συμπεριφοράν...
Το φαϊ κάνει φαρδύ – και η πείνα γεροντίνα
(1956)
Ήτοι το φαγητον εκείνο το οποίον παχαίνει τον άνθρωπο, ενώ αντιθέτως η πείνα τον κάμει να ζαρώνη και να φαίνεται σαν γέρος...
Ο Θεός πρώτα παίρνει τα μυαλά και μετά τα λεφτά
(1956)
Δηλαδή όταν είναι θέλημα Θεού, τυχερό, να καταστραφή ένας άνθρωπος, να χάση την περιουσίαν του, ο Θεός πρώτα του παίρνει τα μυαλά και κάμει διαφόρους απερισκεψίας...
Πίναμε και λέγαμε, μπαρμπ' Αντρέσαινα καημένη
(1956)
Η παροιμία αυτή λέγεται δια τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι συνηθίζουν να μαλώνουν, να αλληλοϋβρίζωνται και κατόπιν πάλιν να συμφιλιώνονται, ως να μη έγινε τίποτε...
Πώς τα καταφέρνεις και βγαίνεις πάντοτε λάδι
(1956)
Εννοείται στο νερό...
Ήτοι ενώς φταις, κατορθώνης και δίνεις την εντύπωσι, ότι είσαι αθώος...
Ήτοι ενώς φταις, κατορθώνης και δίνεις την εντύπωσι, ότι είσαι αθώος...
Το παιδί και τα μάτια σου
(1956)
Δια των φράσεων αυτών, θέλομεν να καταστήσωμεν τινα προσεκτικόν και εννούμεν όπως προσέχη τα μάτια του, εξ ίσου να προσέχη το παιδί ή την μητέρα...
Θα πάρω τα μάτια μου και θα φύγω από εδώ
(1956)
Ήτοι θα φύγω διά παντός, και δεν θα ξαναγυρίσω να ξανακυτάξω εδώθε...
Το μάτι και τ' αυτί, το καλλίτερο φαϊ
(1956)
Ήτοι εκ των σφαγίων, νοστιμώτερα προς βρώσιν είναι το μάτι και τ' αυτί...
Ποιος έχει το μέλι στα δάχτυλά του και δε dο γλύφει;
(1956)
Η παροιμία αυτή Λέγεται δια τους ανθρώπους εκείνους, εις τους οποίους έχει ανατεθή η διαφύλαξις ξένης περιουσίας...
Π. χ. Δημοσίας και θεωρούν καλόν να νέμωνται, παραμόμως βεβαίως, ταύτην...
Π. χ. Δημοσίας και θεωρούν καλόν να νέμωνται, παραμόμως βεβαίως, ταύτην...