Αναζήτηση
Αποτελέσματα 151-160 από 310
Μας γίνηκε βανταλάχος στο χωριό
(1929)
Βανταλάχος (ο) = ο τύραννος, ο ενοχλητικός, σατράπης. Πιθανώς εκ της λ. Βάνδαλος
Μου βράχ' κε το γκιζότ'
(1929)
Γκιζότι = πυρίτης, έναυσμα
Μ' έχ' στο γαζέπ'
(1929)
Με καταδιώκει, γαζέπι (το)= η ραγδαία βροχή
Η αρμάτα βγάζει μάτια
(1929)
Αρμάτα = τα φορέματα μελλονύμφου, τα καλά ρούχα “ράφτω την αρμάτα τς τσιούπως μου”
Έχ' ανάγκη ο Σμόλιγκας από χιόνια
(1929)
Ο γενναίος και καρτερόψυχος άνθρωπος δεν καταβάλλεται από δυστυχήματα
Έκλασ' η νύφη σκόλασ' ο γάμος
(1929)
Ενίοτε μια ασήμαντος αφορμή συντελεί εις την αδικαιολόγητον λήξιν μιας διασκεδάσεως
Ο κλέφτ'ς και ο ψεύτ'ς τον πρώτο χρόνο χαίρουνται το δεύτερο λυπιούνται
(1929)
Πολύ ολίγον χρόνον διαρκεί η χαρά εις τον κλέφτην και εις τον ψεύστην. Η θεία δίκη γρήγορα τους τιμωρεί
Να κάν' η μάννα δώδεκα να θάφτη δεκαπέντε
(1929)
Λέγεται δια τα παντελώς ανίκανα και αδιάφορα τέκνα, των οποίων ο θάνατος ουδόλως θα συνεκίνει και αυτυύς τους γονείς
Μας ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια
(1929)
Λέγεται όταν όλως απροσδοκήτως και παρ' ελπίδα παρουσιάζονται τινες ως υποστηρικταί υπόπτου τινός πράξεως
Ξένος πόνος ξώκαρδος
(1929)
Μόνον τα ίδια εκάστου ατυχήματα επιφέρουν πόνον διαπεραστικόν μέχρι της καρδίας