Αναζήτηση
Αποτελέσματα 51-60 από 84
Δεν περνάει η μπογιά της
(1930)
Η φράσις δηλοί την επαγγελματικήν αποτυχίαν της πωλούσης ψιμύθια κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Εξ αυτής μετεφέρθη επί γυναικός ης παρήλθε πλέον η ηλικία και το κάλλος και η χάρις εξέπεσε, και έπειτα καθόλου περί παντός ατόμου, ούτινος αι προς...
Δουλεύει σαν το σκυλί
(1930)
Περί του λίαν φιλοπόνου. Ο είπων την φράσιν υπ' όψιν τους ποιμενικούς κύνας, οίτινες εργάζονται και μάλιστα πολύ, ημέρας και νύκτας, φρουρούντας τα ποίμνια και την έφοδον των λύκων αποκρούοντες...
Του δωκα έν' αλλάϊ!
(1930)
Τον ξυλοκόπησα ισχυρώς. Η λ. Αλλάϊ λεχει σχέσιν με το αλλάσω και αλλαγή ώς εξής: Μία των ποινών κατά τους Βυζαντ. Χρόνους ήτο και η μαστίγωσις ή ο ραβδισμός. Όταν ο δέρων κατεπονείτο, δεύτερος ή τρίτος ή και πλείονες εσυνέχιζον τον δαρμόν. Αι πληγαί...
Από το εν μέρος το εκ του κατά Λουκαν Αγίου Ευαγγελίου και από το “Μπισμιλλιαΐ ραχμάνι, ραχίμ
(1939)
Τον έλεγεν ρητώς, έτι να παύση να δοξάζη
Όποιος περπατεί, κάτι ηύρε κι' ήφα κι' όποιος δεν περπατεί, κάτι τον ήφα
(1934)
Δηλαδή ο δρόμος είνε πάντοτε ευεργετικός δια τον ταλαίπωρον άνθρωπον, διότι και ευρίσκει κάτι να φάη, και το τρώει με όρεξιν, ενώ αντιθέτως, όποιος δεν περπατεί, τον τρώει κάτι κακόν, με άλλους λόγους αρρωσταίνει. Νησιώτικη παροιμία...
Του Κουτρούλη ο γάμος
(1934)
Η παροιμία αυτή, η οποία σώζεται μέχρι σήμερον και είναι γνωστή εις τα περισσότερα μέρη της Ελλάδος, χρονολογείται αποτο έτος 1349, διεσώθη δε χάρις εις την ζωηράν εντύπωσιν, την οποίαν έκανε τότε εις την μικράν κοινωνίαν της Μεθώνης, όπου και...
Συνοδεύεται απί κείμενο......
Συνοδεύεται απί κείμενο......